ฉันนั่งกุมท้องตัวเองเอาไว้พลางๆ อาหารหรูตรงหน้าก็ไม่ได้ทำให้ฉันอยากอาหารเลยเเม้เเต่นิดเดียว
คำพูดของเเม่พี่เซนยังคงวนเวียนอยู่ในหัวฉัน ส่วนพี่เซนเองเขาไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรไปมากกว่าการสั่งเมนูอาหารมาเรื่อยๆเเบบนี้
"เอวา.."
ฉันมองมือพี่เซนที่กุมมือฉันเอาไว้ สายตามองมาที่ฉันบ่งบอกว่ากำลังจริงจังมากเเค่ไหน
"..คะ"
"เหม่ออะไร ทำไมไม่ทานอาหารเลย หรือว่ามันไม่ถูกปาก"
"ปะ..เปล่าหรอกค่ะ ฉันก็เเค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย"
"ตกลงเธอจะไม่บอกฉันใช่ไหมว่าเเม่เรียกเธอเขาไปว่าอะไรบ้าง"
"คุณหญิงไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะ"ฉันพูดพลางระบายยิ้มน้อยๆ ก่อนจะกุมมือเขาเอาไว้หลวมๆเช่นกัน
"เวลาเธอโกหกไม่เนียนเลยนะ"
"เหรอคะ.." ฉันหลบตา เพราะที่เขาพูดมันก็ถูกนั่นเเหละ
"เอาล่ะไม่พูดก็ไม่พูด เเต่ว่าของพวกนี้เธอต้องกินให้หมดนะเอวา"
"เเต่.. ฉันกินไม่หมดหรอกค่ะ"
"ล้อเล่น เเค่ทานเข้าไปก็พอ อย่าไปคิดมาก เข้าใจที่ฉันพูดเเล
