พลันก็มีเสียงเคาะประตูหน้าห้องก่อนมันจะถูกผลักเข้ามา เป็นเหนียงฮุ่ยฟาง ฮูหยินของบ้านและแม่เลี้ยงของคุณชายทั้งคู่นั่นเอง นางเดินนำหน้าและตามด้วยสาวใช้ สองคนที่ถือถาดอาหารอยู่ในมือ
ใบหน้าหวานส่งยิ้มให้กับทุกคนที่อยู่ในห้องและค้อมศีรษะลงอย่างนอบน้อม
“ ขออภัยที่มาขัดจังหวะการสนทนานะเจ้าคะ ข้าน้อยพึ่งจะตุ๋นน้ำแกงไก่ดำกับสมุนไพรชนิดใหม่ที่ท่านหมอให้คนนำมาให้ ว่าช่วยเรื่องการฟื้นฟูกล้ามเนื้อภายในเจ้าค่ะ ท่านพี่ดื่มเสียหน่อยนะเจ้าคะ ”
“ ขอบใจเจ้ามากนะฟางเอ๋อร์ที่คอยสรรหาและกระทำสิ่งดี ๆ เพื่อพี่เสมอ ” ท่านเศรษฐีกล่าวด้วยรอยยิ้ม นางยิ้มแล้วเอ่ยตอบ
“ เป็นหน้าที่ที่พึงกระทำของข้าเจ้าค่ะ เสี่ยวหลงปาที่คุณชายทั้งคู่อยากรับประทานจวนจะได้ที่แล้วนะเจ้าคะ ไม่เกินชั่วก้านธูปเจ้าค่ะ เดี๋ยวข้าจะจัดให้พร้อมกับชาดอกเหมยนะเจ้าคะ ” นางหันไปเอ่ยบอกกับลูกเลี้ยงทั้งคู่ที่นั่งย
