ฟิว.... "คุณฟิว อื้ออออ" เสียงของใบบัวหายเข้าไปในลำคอเมื่อถูกผมดึงมาจูบ บอกตามตรงว่าผมพยายามแล้วพยายามห้ามความต้องการของตัวเองแต่ผมสู้กับมันไม่ได้ ผมรู้ว่าตัวเองโดนอะไร ย้อนกลับไปที่ผับตอนนั้นผมนั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะประจำที่ผมชอบมานั่งส่วนลูกศรไม่อยู่ตรงนั้นเธอบอกว่าขอขึ้นไปเซ็นเอกสารที่ห้องทำงานด้านบนผมก็เลยนั่งเพียงลำพังและใช้สายตามองไปรอบๆ ผับที่ตอนนี้มีนักดื่มนักเที่ยวมากมายกำลังนั่งดื่มบางส่วนก็ลุกไปเต้นกันอยู่ตรงโซนด้านหน้าก่อนที่สายตาของผมจะไปปะทะเข้ากับใครบางคนที่มองมาที่ผมอยู่ผมคิดว่าผมตาไม่ฝาดแต่แค่ไม่แน่ใจว่าจะใช่หรือเปล่าคนๆ นั้นก็คือยูมิแต่พอผมเดินไปดูใกล้ๆปรากฏว่ายัยนั่นหายไปผมก็เลยคิดว่าตัวเองตาฝาดก็เลยเดินกลับมานั่งที่โต๊ะตามเดิมก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มต่อจนเวลาผ่านไปสักพักผมก็เริ่มรับรู้ถึงความผิดปกติของตัวเอง ผมร้อนไปทั้งตัวมือไม้สั่นไปหมดเหงื่อเริ่มซึมเต็มใบหน้าจนน้องพ