ฟิว...
หลังจากได้รับอนุญาตและได้กำลังจากเมียสุดที่รักผมก็กลับเข้าห้องมานั่งคิดนอนคิดแผนการว่าจะบอกกับลูกยังไงดีจะพูดแบบไหนกับลูกลูกถึงจะได้ยอมรับและไม่แอนตี้ผม ไอ้จะไปปรึกษาไอ้เตอร์ก็กลัวมันจะหัวเราะเยาะสมน้ำหน้าผมอีกเพราะผมทำกับมันเอาไว้เยอะสมัยที่มันยังตามง้อข้าวฟ่าง คิดได้แบบนั้นผมคิดว่าไม่เอาดีกว่าไม่ปรึกษาแม่งละผมคิดของผมเองน่าจะดีที่สุดแม้ตอนนี้จะยังคิดไม่ออกก็ตาม ไม่รู้สิในความรู้สึกของผมถึงแม้ว่าที่ผ่านมาฟ้าครามแกดูเหมือนรักผมนะแต่แกก็รักผมในฐานะคุณลุงสุดหล่อใจดีไม่ใช่คุณพ่อสุดหล่อใจดี ถ้าแกรู้ว่าผมคือพ่อจริงๆ แกจะว่ายังไงในสายตาของแกผมจะยังเป็นคุณลุงสุดหล่อใจดีอยู่อีกไหมความกังวลต่างๆ รุมเร้าเข้ามาอยู่ในหัวจนทำเอาผมนอนไม่หลับบอกตามตรงเลยนะว่าตอนนี้ผมกลัว กลัวความคิดของลูก ลูกชายตัวน้อยในวัยแค่สามขวบครึ่งที่ดูจะไม่มีพิษสงอะไรเป็นเพียงเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ แต่ใครจะรู้ว่าตอนนี้ผมกลัวเด
