“นายมาสาย ” เขามองนาฬิกา
คนเป็นพี่เขยปกติก็ดูวางมาดนิ่งอยู่แล้ว ยิ่งวันนี้ตีสีหน้าเรียบเฉยบดินทร์รู้สึกใจแกว่ง ๆ เขาจะมาไม้ไหนแล้วให้มาพบทำไมอีกทั้งยังบอกจะให้ทำงานชดใช้เงินค่าประกันซึ่งตัวเขาเองก็ถูกไล่ออกจากงานอยู่พอดี ถ้าได้ทำงานที่นี่ในฐานะน้องเมียเจ้าของบริษัทคงจะได้ตำแหน่งงานดี ทำงานสบาย
“นายรู้ใช่ไหมว่าเรื่องที่นายก่อขึ้นเพราะเมาแล้วขับรถทำให้พี่สาวนายต้องเดือดร้อน”
บดินทร์ได้แต่นิ่งเงียบเขาไม่รู้จะตอบอย่างไรนอกจาก “ครับ”
“เพราะฉะนั้นเงินที่ฉันเสียไปนายต้องชดใช้ด้วยการทำงานให้ฉัน”
บดินทร์ยิ้ม “ได้เลยครับตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายไหนดีล่ะครับ เงินเดือนผมเรียกไม่แพงหรอกครับสักห้าหกหมื่นก็พอในฐานะที่เราเป็นดองกัน”
คนผ่านโลกมามากว่ามองหน้า “นายจบอะไรมา”
บดินทร์ยิ้มแห้ง ๆ “ปวส.สาขาไฟฟ้าครับคุณพี่เขย”
“ฮึ! นายได้งานทำงานที่นี่แน่”
หน้าที่เปื้อนยิ้มของบดินทร์ค่อย ๆ หม่นลงเรื่อย ๆ เมื่
