ซูเหลียงกระแอมขึ้นก่อนขอตัวไปทำงาน หวังหย่งบอกให้เซี่ยซีฮั่นพาตัวหลันเฟยหย่ากลับออกไป เมื่อเห็นฉินอ๋องเดินตามซูเหมยฮวาเข้าเรือนไปแล้ว นางโมโหจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่ลุกขึ้นแล้วเดินจากไปทันทีโดยไม่รอให้เซี่ยซีฮั่นเข้าไปช่วยเหลือ
การถูกสตรีในดวงใจทำเช่นนี้ใส่ทำให้เซี่ยซีฮั่นตาสว่างได้เสียที เขาเดินคอตกขึ้นหลังม้ากลับไปที่ค่ายทหาร แต่ก่อนจะไปยังบอกให้หวังหย่งอยู่ดูแลซูเหมยฮวาที่จวนให้ดี
เหมยฮวาที่เดินเข้าไปในเรือนก็รีบเดินหนีให้เร็วที่สุดเพื่อกลับเรือนของตน
"หยุดประเดี๋ยวนี้คุณหนูซู" ฉินอ๋องที่โมโหสตรีตัวเล็กแทบขาดสติ เพราะเขาคิดว่าซูเหมยฮวายังไม่หายจากการบาดเจ็บ
ซูเหมยฮวาหยุดเดินแล้วหันหน้ามามองฉินอ๋องนางลูบจมูกอย่างเขินอายเพราะคิดว่าโดนจับได้เสียแล้ว
"เจ้าบาดเจ็บถึงเพียงนี้ยังมีหน้าออกไปของนอกอีก" ซูเหมยฮวาเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะทำตาโตอย่างตกตะลึง การแสดงของนางคงจะเนียนจนคนอย่างฉินอ๋องก็ดูไม
