เรนโบว์
(เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...) เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ที่ฉันติดต่อสายฟ้าไม่ได้ ซึ่งช่วงนี้เขาเป็นอะไรก็ไม่รู้ ไม่ค่อยพูดกับฉันเหมือนเมื่อก่อน กลับห้องก็ดึกๆกว่าจะกลับมาฉันก็หลับไปก่อน พอตอนเช้ากว่าเขาจะตื่นฉันก็ต้องไปเรียนก่อน ซึ่งเป็นมาสักพักใหญ่ๆแล้ว
“หรือว่านายจะเบื่อฉันแล้วนะ” ฉันพูดขึ้นด้วยความกลัวและหวั่นใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้
Rrrrrr แล้วเสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น ซึ่งเป็นพี่แตงค์นั่นเองที่โทรมา
“ค่ะ” ฉันกรอกเสียงไป
(พี่ถึงแล้ว) พี่แตงค์พูดขึ้น
“ค่ะ” ฉันตอบรับก่อนจะวางสายแล้วหยิบกระเป๋าลงไปหาพี่แตงค์ข้างล่าง เพราะวันนี้คุณป้าสมรหรือแม่พี่แตงค์นั่นแหละ ท่านนัดฉันไปกินข้าวข้างนอก พี่แตงค์เลยเป็นคนอาสามารับฉันเอง
ฉันยังไม่อัพเดทสินะ ว่าคุณพ่อไปหาแม่มาแล้ว และพวกท่านก็คุยกันรู้เรื่องหมดแล้ว ถึงแม่บอกว่าไม่ได้โกรธพ่อแล้ว แต่กว่าแม่จะยอมรับการดูแลจ
