Phakin (10) ใครเป็นคนพูด
1202 Words
>
หลังจากที่ตื่นแต่เช้าภาคินกับเพื่อนสนิทก็พากันออกเดินทางต่อทันที ไม่นานก็มาถึงยังโรงเรียนบนดอยที่วันใหม่เธอมาพักอยู่
"ใครมาน่ะ?" เพื่อนสนิทของวันใหม่เธอพูดขึ้นเบาๆ เมื่อเห็น รถเก๋งสปอร์ตของใครบางคนขับขึ้นมา
ทำให้วันใหม่เธอหันไปมองด้วยความสงสัย ทว่ามันทำให้เธอต้องอ้าปากค้าง เพราะเธอจำรถคันนี้ได้ มันคือรถของภาคินที่เขาใช้ขับอยู่เป็นประจำ
"มาได้เนี่ย!!" วันใหม่พูดในใจ ก่อนจะรีบก้มหน้าหลบหลังเพื่อนสนิท
"เฮ้ย นั่นมันพี่ชายของฉันนี่หว่า มากับพี่ภาคิน มากันทำไมวะเนี่ยอุตส่าห์ให้เฝ้าบ้าน" เพื่อนสนิทของเธอก็เป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทของภาคินเช่นกัน
ไม่แปลกที่เรื่องบางเรื่องจะไปถึงหูภาคินได้ เพราะพี่กับน้องมักจะเล่าสู่กันฟังเสมอกับเรื่องที่ทุกข์ใจ เพื่อให้คนในครอบครัวช่วยกันหาทางออกให้
"ไอ้พี่ตาม มาทำไมเนี่ย!!" เต้ยคือเพื่อนสนิทของวันใหม่ เธอเดินตรงดิ่งไปหาพี่ชายที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับภาคิน
ซึ่งสายตาคมกริบนั้นก็จ้องมองมาที่ร่างของวันใหม่ อย่างไม่ละสายตา
"ถามมันเองละกันว่าให้มาทำไม"
"พี่ภาคิน มีอะไรกันหรือเปล่าพี่ งานนี้มันเป็นงานของมหาวิทยาลัยนะ พี่จบไปแล้วพี่จะมาทำไม?" เต้ยเอ่ยถามออกไปตรงๆ เพราะเป็นคนที่ไม่ได้พูดจาอ้อมค้อมอยู่แล้ว มีอะไรก็ถามก็ตอบไปตรงๆ เลย
"พอดีว่าอยากมาอะ มีอะไรมะ?" ภาคินตอบ แต่สายตาจับจ้องไปที่วันใหม่
"....." เต้ยหันหลังกลับไปมองเพื่อนสนิท ก่อนจะหันหน้ากลับมามองภาคิน และก็พอจะเดาออกว่าภาคินตามมาที่นี่เพื่ออะไร "วันใหม่เป็นเพื่อนของเต้ย เต้ยจะไม่มีวันให้ใครทำอะไรเพื่อนของเต้ยเด็ดขาด ถ้าพี่อยากจะลองก็ตามใจ แล้วจะหาว่าเต้ยไม่เตือนไม่ได้"
"....." ภาคินยกยิ้ม เพราะต่อให้จะถูกกีดกันอยู่ที่นี่ มันก็ไม่ได้แปลว่ากลับบ้านไปเขาจะไม่ได้เจอกับเธอ เพราะว่าอยู่ด้วยกันก็ต้องเจอหน้ากันทุกวันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
"พี่ก็เหมือนกันนะ เพื่อนกันนิสัยก็เหมือนกัน"
"เอ้าไอ้นี่ ทำไมมาอันธพาลใส่คนอื่นแบบนี้วะ ฉันเป็นพี่แกนะเว้ย!"
"เออ! พี่ชายนั่นแหละตัวดีเลย"
"เต้ยเรากลับแคมป์กันเถอะ เดี๋ยวรุ่นพี่เรียกรวมตัวแล้วจะไม่ได้ยิน" วันใหม่พูดกับเพื่อนสนิทเบาๆ เพราะวันนี้มีกิจกรรมที่จะต้องไปทำต่อ ไม่ได้มีเวลาว่างมาคอยเสวนาเรื่องไร้สาระกับใคร โดยเฉพาะการคุยกับภาคินมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมาก
"โอเค อย่าตามมานะ!" เต้ยหันไปชี้หน้าพูดกับทั้งสอง ก่อนจะรีบพาวันใหม่เธอเดินกลับแคมป์ไป ซึ่งนักศึกษาทุกคนรวมถึงรุ่นพี่ได้พากันตั้งแคมป์อยู่ด้านหลังโรงเรียน
"หายไปไหนมาเต้ยวันใหม่" เมื่อทั้งสองกลับมาถึงแคมป์ที่พัก พี่เสือก็เอ่ยถามขึ้นมาทันที เพราะตอนนี้นักศึกษาไปรวมตัวกันหมดแล้ว แค่ทั้งสองคนที่ยังไม่ได้ไปรวมตัว เสือก็เลยเดินออกมาตามหา
"ขอโทษค่ะพี่เสือ พอดีว่าพวกเราไปทำธุระกันมานะคะ หนักเลยแหะๆ" วันใหม่ชิงพูดซะก่อน เพราะรู้ว่าเต้ยจะพูดอะไร
"อ๋อ พี่ก็นึกว่าเราหายไปไหนกัน พี่เป็นห่วงก็เลยมาตาม ไปรวมตัวกันเถอะ"
"ค่ะ"
"แกไปกับพี่เสือก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันขอเดินไปเอาของในแคมป์ก่อน"
"ไปพร้อมกันก็ได้ไม่เป็นไรหรอก จะได้ไปรวมตัวพร้อมกันเลย มัวแต่รอคนนั้นคนนี้มันเสียเวลา"
"อ่าๆ ตามใจ" เต้ยพยักหน้าแล้วรีบเดินไปตรงแคมป์ที่พักของตัวเองทันที
"เราเป็นอะไรไป พี่เห็นหน้าซีดตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ถ้าไม่สบายก็พักอยู่ที่แคมป์ก่อนก็ได้ ไม่มีใครว่าอะไรหรอก"
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะพี่เสือ อุตส่าห์มาทำกิจกรรมทั้งทีถ้ามัวแต่นอนปล่อยให้คนอื่นทำกันเอง ใหม่คงรู้สึกผิดแย่เลย"
ความจริงเธอก็ไม่ค่อยไหวหรอก เพราะคืนก่อนเดินทางเธอก็ได้นอนนิดเดียวเอง ได้พักตอนที่เดินทางมาบนรถนิดหน่อย มานอนที่นี่คืนแรกเธอก็นอนไม่ค่อยหลับเพราะมันแปลกที่
"มาแล้วๆ"
"ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม"
"ค่ะ" เต้ยพยักหน้าให้พี่เสือ
"ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปกันเถอะ เพื่อนๆ รออยู่ทางโน้น"
พี่เสือเต้ยและวันใหม่เดินไปตรงจุดรวมตัวของนักศึกษา แต่มันก็มีสายตาของคนกลุ่มนึงที่มองมาที่เธอด้วยสายตาที่ไม่ค่อยสบอารมณ์
"คนเขายืนรอกันตั้งนาน กว่าจะมาได้ ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนกันมา"
"....." วันใหม่ถอนหายใจออกมาอย่างแรง แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรไป เพราะเธอมาทำกิจกรรมไม่ได้มาหาเรื่องทะเลาะกับใคร
"เธอๆ ฉันได้ยินมาว่ามีคนอยากเป็นเด็กพี่คินด้วยแหละ"
"เหรอแก พี่คินรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยของเราที่จบไปได้สักพักแล้วใช่ป้ะ"
"ใช่ๆ พี่คินเจ้าของคลับเจ้าของบริษัทนั่นไง มีแต่คนอยากเป็นเจ้าของเพราะว่าเขารวย"
"....." วันใหม่เธอยืนฟังนิ่งๆ ไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไป แต่ก็สงสัยว่าพวกนั้นรู้เรื่องของเธอกับภาคินได้ยังไง ในเมื่อเธอไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยนอกจากเพื่อนในกลุ่มของเธอ
หรือว่าจะเป็นภาคินที่เป็นคนเอาออกไปพูด
"แต่ฉันได้ข่าวมาว่าเขาเป็นเสือผู้หญิง ไม่สนใจผู้หญิงง่ายหรอก คนที่จะเหมาะสมกับพี่ภาคินต้องรวยต้องฉลาดและที่สำคัญต้องสวยด้วย"
"....." เต้ยยืนเบะปากให้กับคำพูดของคนในกลุ่มนั้น "อ้วก!!"
"น้องเต้ยเป็นอะไรไปครับ" พี่เสือตะโกนถาม เมื่อจู่ๆ เต้ยก็ทำท่าเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะอ้วก
"พอดีว่าเต้ยรู้สึกพะอืดพะอมนิดหน่อยน่ะค่ะ สงสัยจะสำลักความสวยของใครบางคน" เต้ยพูดพร้อมกับใช้หางตามองไปที่นักศึกษากลุ่มนั้น ที่ใช้คำพูดดูถูกเหยียดหยามวันใหม่เพื่อนสนิทของเธอ
"เบาๆ กันหน่อยนะ วันนี้มาทำกิจกรรมกันห้ามทะเลาะกันเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นพี่จะลงโทษทุกคนไม่มีข้อยกเว้น"
"ค่า//ครับ"
ทุกคนตอบรับกันอย่างดี จากนั้นก็แยกย้ายไปทำกิจกรรมที่รุ่นพี่ได้มอบให้ ผู้หญิงได้รับมอบหมายให้ไปเก็บกวาดภายในอาคารเรียนของเด็กๆ ส่วนผู้ชายก็ได้รับมอบหมายให้ไปซ่อมแซมประตูหน้าต่างหรือแม้กระทั่งหลังคาโรงเรียน
พอเสร็จแล้วก็จะได้ขนของที่ซื้อมาเข้าไปจัดเรียงเอาไว้ให้เด็กๆ ด้านใน ไว้ใช้เรียนศึกษากัน
- Writer
