เช้าอีกวัน
วันใหม่เธอก็ใช้ชีวิตตามปกติที่โรงพยาบาล คุณหมอยังไม่อนุญาตให้กลับบ้านเพราะเธอยังไม่หายดี อยากให้เธอพักรักษาดูอาการอีกซัก 2-3 วัน รอดูให้แน่ใจว่าอาการของเธอมันจะไม่กำเริบขึ้นมาอีก
"วันใหม่ฉันมาแล้ว" ดารินเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับหอบของกินมาเต็มไม้เต็มมือ
"คุณดาริน" วันใหม่เธอยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เมื่อได้เห็นดาริน
"เธอไปพักเถอะ เดี๋ยวฉันดูแลวันใหม่ต่อเอง" ดารินหันไปพูดกับพยาบาลพิเศษ
"ค่ะคุณดาริน"
"เป็นยังไงบ้างสาวน้อยของฉัน ยังปวดหัวอยู่อีกมั้ย"
"ไม่ปวดแล้วค่ะ คุณพยาบาลพิเศษบอกว่าหนูหายดีแล้วกลับบ้านได้แล้ว" วันใหม่เธออยากกลับบ้านเต็มทน อยากรู้ว่าบ้านที่เธออยู่มันเป็นยังไง เหมือนบ้านที่เธออยู่กับพ่อแม่หรือเปล่า
"เหรอ...แต่คุณหมอบอกกับฉันว่าให้เธออยู่ที่นี่อีกสักสองสามวันก่อน รอคุณหมอแน่ใจแล้วถึงจะอนุญาตให้เธอกลับบ้านได้"
"....." วันใหม่ทำหน้าเศร้า
"ไม่เป็นอะไรหรอ
