4 ปีต่อมา
"อย่าวิ่งเร็วกันลูก เดี๋ยวล้ม!" วันใหม่ตะโกนร้องเรียกลูกฝาแฝดวัยกำลังซนของเธอ เป็นฝาแฝดชายหญิง คนผู้ชายชื่อว่าน้องอารัณ ส่วนผู้หญิงชื่อว่าน้องไอริน
สมใจคนเป็นพ่อแล้วล่ะที่อยากได้ลูกแฝด เพราะตระกูลนี้มีลูกแฝดกันอยู่แล้ว เพียงแต่ภากรไม่ได้ลูกแฝดเหมือนกับน้องชายก็เท่านั้น
ปู่ย่าก็พากันหลงรักหลานแฝดเอามากๆ ไม่ใช่แค่ปู่กับย่าคนรอบข้างก็พากันหลงรักเอามากๆ เพราะพวกแกทั้งขี้อ้อนแล้วก็ช่างพูด
"แม่ครับๆ" น้องอารัณเดินมาสะกิดทางด้านหลังของผู้เป็นแม่
"คร้าบลูก"
"พ่อบอกว่าอยากมีน้องอีกครับ"
"หือ??"
"พ่อบอกให้อารัณมาถามคุณแม่ก่อนครับ"
"อารัณอยากมีน้องหรอลูก?"
"ผมไม่ซีเรียสครับ ถ้าแม่กับพ่อจะมีน้องให้ผมก็ยินดีครับ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นอะไรครับ"
"แม่เองก็ให้คำตอบไม่ได้เหมือนกันลูก กว่าจะมีเราสองคนก็นานเหมือนกันนะ" วันใหม่ตอบลูกชาย
"ครับแม่ ถ้าอย่างนั้นอารัณไปวิ่งเล่นก่อนนะครับ"
