ร่างบางเดินตามหลังเพื่อนขึ้นมาด้านบนด้วยอาการประหม่า ความคิด ความรู้สึกต่างๆ วิ่งวนสับสนปะปนกันไปหมด
ยิ่งเวลาที่จะเจอหน้ากันเธอยิ่งไม่รู้ว่าควรจะทำตัวแบบไหน นั่งยังไง ยิ่งคิดก็ยิ่งทำตัวไม่ถูก จากคนที่มีความมั่นใจในตัวเอง ตอนนี้กลับไม่เหลือความมั่นใจอะไรเลย
เฮ้อ~
ฮันน่าถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อชายหนุ่มอีกคนไม่อยู่ ซึ่งทำให้เธอยังพอมีเวลาที่จะทำใจ และคิดหาทางออกได้บ้าง
ทว่ายังไม่ทันที่ฮันน่าจะได้คิดอะไรออก ร่างสูงก็เดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมบอดี้การ์ดอีกหลายคนเช่นเคย
สายตาคมจ้องมองหญิงสาวด้วยสายตาที่ยากเกินจะคาดเดา ทำเอาคนตัวเล็กที่ถูกมองทำตัวไม่ถูก
ฮันน่าเริ่มเสียอาการและมีท่าทางเลิ่กลั่ก ก่อนจะตั้งสติและพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด ส่วนชายหนุ่มก็นั่งลงที่เดิมตามปกติและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ถึงบรรยากาศโดยรอบจะดูครึกครื้นแต่บนชั้นสองกลับดูอึดอัด ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลยสักคน เพราะเพื่อนๆ ต่
