หลังจากไปทำบุญให้ม๊าเสร็จเรียบร้อย ทั้งเขาและเธอก็ต้องกลับไปเหยียบบริษัทของป๊าซุนอีกครั้ง เพื่อเคลียร์เอกสารขายหุ้น และเคลียร์เรื่องต่าง ๆ ให้เรียบร้อย มือเรียวกุมมือเขาไว้แน่นเป็นการให้กำลังใจ และเพื่อให้เขารับรู้ว่าเธอจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน จะอยู่ข้างเขาเสมอ…เธอคิดว่าเขาคงรู้สึกไม่ดีเท่าไร ที่ต้องกลับมาเจอกับผู้เป็นพ่อที่เห็นแก่ตัวแบบนั้น…
"หืม~ ซุนโอเคน่า"
เขาหันมายิ้มให้เธอ ก่อนจะเอ่ยขึ้น เขารับรู้ถึงความเป็นห่วง และกังวลของคนตัวเล็ก เธอคงจะคิดว่าการมาเจอผู้ชายคนนั้นในครั้งนี้ จะทำให้เขากลัวหรือรู้สึกไม่โอเคสินะ เปล่าเลย… เขารู้สึกเฉยมาก เขารู้สึกดีด้วยซ้ำที่จะได้ตัดขาดกับผู้ชายคนนี้สักที คนที่ไม่สมควรเรียกตัวเองว่าพ่อแบบนั้น เมื่อพวกเขาทั้งสองก้าวขาเข้ามาในบริษัท ทุกคนก็ต่างวิ่งเข้ามาทักทาย
"สวัสดีครับ/ค่ะ คุณซุน/คุณลมหนาว"ก่อนที่จะโค้งตัวทำความเคารพ จนเขาและเธอจะรีบห้ามเอาไว้
"ไม่ต
