“วันนี้แขกเยอะกว่าทุกวัน ดูแลให้ทั่วถึงด้วยอย่าให้ผิดพลาด”
เมย์เอ่ยบอกผู้จัดการร้านของเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง ขณะที่กวาดตามองในผับที่มีลูกค้าเนืองแน่นในค่ำคืนนี้ ด้วยวันนี้เป็นวันหยุดยาวในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ด้านนอกยังมีผู้คนสาดน้ำกันอยู่ริมถนนเลียบชายหาดหรือในตัวเมือง แต่ว่าร้านของเธอนั้นมีแต่เหล้าและความบันเทิงสนุกสุดเหวี่ยงเช่นทุกค่ำคืน
“พี่เมย์ มีโต๊ะว่างไหมครับ” เสียงชายหนุ่มแจ่มใสเอ่ยทักทายเธอ เธอจึงหันไปหาเขา มองชายหนุ่มที่แปลกตา เธอคิดว่าเธอรู้จักเขาด้วยเหรอ ทำไมถึงไม่คุ้นเคย แถมยังเรียกเธออย่างสนิทสนม หรือว่าเป็นลูกค้าที่มาดื่มกินนานๆ ที แต่เมื่อดูๆ แล้วเขาใบหน้าคมคลายดูหล่อเหลาผิวสีน้ำผึ้ง
หรือจะเป็นคู่นอนเก่าของฉันกันแน่นะ
“พี่เมย์พี่สาวคนดีของผม พี่เมย์จำผมไม่ได้เหรอครับผมเสียใจนะ ผมซันไงละ ลูกของแม่ดาหรากับพ่อประจักรไงละ พี่เมย์จำผมได้หรือยัง” ซันเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เขาเอ่ยบอ
