อย่าล้อเล่นกับกะเทย

เพื่อผู้ชายสู้ตายค่ะ!

“ออกไป ฉันจะนั่งตรงนี้” เสียงแหลมแว้ดขึ้นพร้อมกับถือจานข้าว ใช้สะโพกของตนเบียดอีกฝ่ายให้ถอยออก

“ฉันมาก่อน” ชีสเค้กเองก็ไม่คิดถอย ถือข้าวราดแกงในมือมั่นแล้วเบียดคืนอย่างไม่ยอมแพ้

“รำคาญ ไม่ตีกันสักวันมันจะตายไหม” แยมโรลที่นั่งทานข้าวอยู่บ่นอย่างเอือมระอา เหตุการณ์ทำนองนี้ไม่ใช่ครั้งแรก แต่เรียกว่าเป็นภาพที่เธอต้องเจอทุกวัน ตลอดระยะเวลาที่เรียนร่วมกันมาจนย่างเข้าปีที่สาม

“นั่งดีๆ เดี๋ยวข้าวหก” คอปเปอร์ขยับแว่นเล็กน้อย พลางมองคนที่จ้องจะแย่งที่นั่งข้างเขาแทบทุกวัน ต่อให้วันไหนเขาได้นั่งข้างแยมโรล ทั้งสองคนก็จะแย่งนั่งที่ตรงกันข้ามอยู่ดี

“แยม แกเป็นพยาน ฉันมาก่อน”

“ไม่จริง ปกติฉันนั่งตรงนี้ตลอด ใช่ไหมเปอร์”

แยมโรลหันไปมองคอปเปอร์แล้วถอนหายใจออกมาพร้อมกัน ปล่อยให้เพื่อนสองคนมองฟาดฟันกันแล้วนั่งกินข้าวต่ออย่างไม่สนใจ สุดท้ายก็เป็นลูกหมีที่ยอมให้อีกคน กระแทกจานลงโต๊ะเสียงดังปึงแล้วนั่งข้างๆ แทน

ลูกหมี หรือ แบร์รี่ กะเทยร่างยักษ์สูงกว่าร้อยแปดสิบอยู่ในชุดเครื่องแบบนักศึกษาหญิง ผมดัดลอนยาวถึงกลางหลัง แน่นอนว่าใช้เวลาเป็นปีๆ กว่าจะเลี้ยงได้ยาวสลวยขนาดนี้ แม้ร่างกายจะสูงใหญ่มาก แต่เวลาที่ถ่ายภาพออกมาแทบไม่ต่างจากผู้หญิง อีกทั้งเจ้าตัวยังเชี่ยวชาญเรื่องการแต่งหน้า จนได้เป็นอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดังที่มียอดผู้ติดตามถึงหลักแสน

ชีสเค้ก หญิงสาวหุ่นนางแบบคู่กัดตัวดีของแบร์รี่ ที่ไม่รู้ว่าเริ่มต้นเขม่นกันตั้งแต่เมื่อไร แต่สิ่งที่เห็นเป็นประจำก็คือ ทั้งสองคนจะคอยแย่งนั่นแย่งนี่กันเป็นประจำ ชีสเค้กเองก็ทำงานด้านเดียวกัน ทว่าจะถนัดไปทางเรื่องแฟชั่นการแต่งกายมากกว่า ด้วยรูปร่างสูงเพรียวประกอบกับบุคลิกภาพดี ยอดผู้ติดตามจึงมีไม่แพ้กัน เรียกว่าต่างกันกับลูกหมีแค่หลักพันเท่านั้น ทั้งสองคนมักสลับกันชนะในเรื่องนี้เสมอ

คอปเปอร์ชายหนุ่มแสนเรียบร้อยที่หลุดมารวมกลุ่มได้อย่างไรก็ไม่รู้ ด้วยรูปร่างสูงโปร่งและหน้าตาเกลี้ยงเกลา แม้จะดูเนิร์ดด้วยการใส่แว่นและความพูดน้อยของเจ้าตัว เลยมักโดนทั้งสองคนเอาไปเป็นหัวข้อถกเถียงเพื่อเอาชนะกันเสมอ ซึ่งเรื่องนี้เจ้าตัวก็ปล่อยเลยตามเลย เพราะห้ามไปก็คงไม่ฟัง ในกลุ่มของพวกเขาถ้าถามว่าใครดูปกติสุด เห็นทีคงจะเป็นแยมโรล ผู้เปรียบเสมือนกรรมการที่คอยไกล่เกลี่ยสถานการณ์อยู่เป็นประจำ

“วันนี้เลิกไวจะไปไหนต่อกันอะ คงไม่ใช่...”

“ใช่ค่าา” สองเสียงประสานแล้วหันหน้ามาหัวเราะคิกคักพร้อมกัน ราวกับที่แย่งเก้าอี้กันเมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น แยมโรลส่ายหน้าอย่างอ่อนใจอีกครั้ง

“พวกแกกินอาหารคลีนตอนเย็นแทบทุกวันไม่เบื่อเหรอ”

“ก็ไม่ได้ชอบหรอก แต่ว่าได้เห็นหน้าไอ้ต้าวจินมันก็คุ้มไม่ใช่เหรอ” เจ้าของชื่อที่กล่าวถึงเป็นเจ้าของร้านที่น่าจะอายุไล่เลี่ยกับพวกเขา อีกฝ่ายเป็นหนุ่มตี๋หน้าตาดีเลยละ เรียกว่าเป็นจุดขายของร้านสุดๆ

“จริง ถึงจะรำคาญอีแบร์หน่อยก็เถอะ ไม่รู้กรรมอะไรต้องมาเลิกเรียนพร้อมกันกับมัน ไม่มีเวลาให้อยู่สองต่อสองเลย”

“เอ๊ะ นังนี่ หล่อนคิดว่าฉันอยากเรียนพร้อมหล่อนเหรอคะ ถ้าเลือกได้ก็ไม่เรียนจ้า”

“เหอะ ฉันจะรอดู ยังไงจินก็ชอบฉันแน่นอน”

แยมโรลมองเพื่อนที่เถียงกันไม่หยุด สองคนนี้ไปใช้บริการร้านอาหารคลีนมาเป็นเดือน ราวกับว่ารักสุขภาพนักหนา ทั้งที่ความจริงแล้วสองคนนี้เข้าร้านเหล้าบ่อยกว่ามาเรียนด้วยซ้ำ ด้วยความเอือมระอาเธอจึงหันไปพยักหน้ากับคอปเปอร์เชิงส่งสัญญาณ ก่อนลุกออกจากโต๊ะแล้วปล่อยให้ทั้งคู่ทะเลาะกันต่อ

…………..

“ยินดีต้อนรับครับ” เสียงนุ่มทุ้มจากหนุ่มตี๋ที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวที่สวมผ้ากันเปื้อนสกรีนโลโก้สีขาวเป็นชื่อร้าน ‘จินคลีน’ บนผ้าสีกรมท่าทับอีกชั้น ชุดยูนิฟอร์มแสนเรียบง่ายของร้าน ทว่ายิ่งทำให้ใบหน้าหล่อพร้อมหุ่นกำยำดูน่ามองมากขึ้นกว่าเดิม ชายหนุ่มกล่าวทักทายต้อนรับลูกค้าด้วยรอยยิ้มเหมือนเคย

“สวัสดีค่า” ชีสเค้กทักทายอย่างเป็นกันเอง เพราะเริ่มรู้สึกสนิทกับคนตรงหน้ามากขึ้น

“สวัสดีค่ะจิน” แบร์รี่ยิ้มเขินพร้อมมือที่จับผมขึ้นทัดหูอย่างเขินอาย ก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะประจำ

“วันนี้รับอะไรดีครับ เหมือนเดิมไหม” ชายหนุ่มตาชั้นเดียวยิ้มจนตาปิด ทำเอาคนมองตาพร่ามัว พยักหน้าตอบกลับรัวๆ อย่างลืมตัว

ร้านอาหารคลีนที่เปิดในย่านมหาวิทยาลัย เรียกได้ว่าท้าทายพอสมควร ระยะเวลาร่วมเดือนที่เปิดร้านนี้มา ลูกค้าประจำทั้งสองคนแวะเวียนมาแทบจะทุกวัน ทำให้จินยินดีต้อนรับเป็นอย่างมาก เพราะสองคนนี้ไม่เพียงแต่มาอุดหนุน ทั้งยังช่วยแชร์ลงโซเชียลจนมีคนตามมาที่ร้านเพิ่ม โดยที่เขาไม่ต้องเสียเงินโปรโมตเลยแม้แต่น้อย ถึงอย่างนั้นด้วยความเกรงใจเลยมักจะมีอาหารแถมเพิ่ม หรือส่วนลดท้ายรายการให้เสมอ นั่นยิ่งทำให้ทั้งสองสาวรู้สึกดีมากขึ้นไปอีก

“หล่อเนอะ” ชีสเค้กเท้าคางบนโต๊ะ นั่งมองคนที่ทำอาหารอย่างคล่องแคล่ว ถึงแม้จะได้ดื่มอกไก่ปั่นจนขนลุกซู่ ก็ยังสู้ไหว

“โอ๊ย!” ไม่ทันได้เคลิ้มนาน หญิงสาวก็ถูกนังแบร์รี่ขัดอารมณ์ด้วยการดีดหน้าผากจนขึ้นสีแดง

“เจ็บนะ”

“ดี อย่ามองเยอะได้ปะ หวง” แบร์รี่พูดพร้อมกับเอี้ยวตัวไปบังสายตา ไม่ยอมให้เพื่อนได้เห็นหน้าผู้ชายที่ตัวเองชอบ

“อย่าเวอร์ ผู้หล่องานดีเบอร์นี้ ไม่มองก็บ้าแล้วปะ”

“นังตัวดี หยุดค่ะ เขาเป็นของฉัน หลับตาเดี๋ยวนี้” สองมือยกขึ้น พยายามปิดไม่ให้เพื่อนมองไปด้านหลังของตนได้

“อย่ามา ตี๋ๆ หล่อๆ แบบนี้ ฉันว่าเขาชอบฉันค่ะ แกดูในสลัดนะ เขาใส่แคร์รอตให้ฉันมากกว่าแกอีก เพราะเขารู้ว่าฉันชอบไง” ชีสเค้กปัดมือออกอย่างไม่ใส่ใจ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ยัยเพื่อนตัวดีเป็นแบบนี้

“ว้าย เขาเห็นว่าเธอหน้าเหมือนแกะเหมือนลาหรือเปล่า เวลาไปสวนสัตว์เขาป้อนแคร์รอตให้ตัวพวกนี้นะรู้เปล่า” แบร์รี่พูดพลางใช้สองมือป้องปากด้วยจริตที่น่าหมั่นไส้ พร้อมหัวเราะเบาๆ อย่างเยาะเย้ย

“กรี๊ด แล้วที่หล่อนได้มะเขือเทศเยอะกว่า นี่เพราะเขาอยากให้หน้าเนียนใสไหม เพราะตอนนี้มันด้านมาก” ชีสเค้กโต้กลับโดยย้ำคำหลังสุดเป็นพิเศษ พร้อมทั้งมองหน้าอย่างหาเรื่อง

“จินคลีนสมูททีซิกเนเจอร์มาแล้วครับสาวๆ” เจ้าของร้านที่ควบตำแหน่งทั้งเชฟทั้งพนักงานเสิร์ฟให้สำหรับลูกค้ารายพิเศษเดินเข้ามาทันเวลา ศึกที่กำลังจะเริ่มเลยหยุดชะงักลง ทั้งสองสาวยิ้มหวานตอบกลับราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ชายหนุ่มหย่อนตัวลงข้างซ้ายของแบร์รี่ ซึ่งตรงข้ามกับชีสเค้กพอดี นั่นยิ่งทำให้สาวผมลอนตัวยักษ์ใจเต้นระส่ำมากกว่าเดิม

“วันพรุ่งนี้ผมมีรสใหม่ที่เพิ่งทดลอง อยากให้ทั้งสองคนมาช่วยติชม สะดวกไหมครับ”

“เมนูอะไรคะ บอกได้ไหมอ่า” ลูกหมีถามด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย มือไม้แทบไม่รู้จะวางตรงไหน ยิ่งเวลาที่พูดชายหนุ่มเอียงตัวมาใกล้ ยิ่งรู้สึกเหมือนใจจะวายเสียตรงนั้น

“ผมจะลองเอาเมนูอกไก่ผสมกับกล้วยดู แล้วยังมีผลไม้อีกหลายอย่างเลย ตอนแรกตั้งใจจะใช้แค่แบบผง แต่ก็กลัวว่าจะไม่ดูสดใหม่ ถ้าไม่ว่างไม่เป็นไรนะครับ แต่อยากให้มาจังเลย” ในตอนแรกจินกล่าวอย่างภูมิใจ ทว่าตอนท้ายกลับใช้เสียงออดอ้อน ทำเอาทั้งสองคนรู้สึกใจเจ็บ

“ดะ…ได้สิ แบร์ว่างพอดี”

“เอ่อ…ชีสยังไงก็ได้ค่ะ”

ทั้งสองคนตอบตกลงด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ อาศัยจังหวะที่อีกคนดีใจจนยิ้มตาปิด ลอบปาดเหงื่อชื้นที่ไหลออกมา แค่อกไก่ปั่นธรรมดาก็ทำใจลำบากแล้ว นี่ยังต้องผสมผลไม้อีก แค่ได้ยินก็รู้สึกจะวูบ

“เย่ ขอบคุณมากเลยนะครับ ถ้าไม่มีทั้งสองคน ร้านผมคงไม่เป็นที่รู้จักขนาดนี้” มือหนาเผลอเอื้อมจับมือของแบร์รี่มากุมไว้ ทำเอากะเทยร่างยักษ์ช็อกประหนึ่งวิญญาณจวนออกจากร่าง ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ ไม่ลืมหันไปยักคิ้วใส่เพื่อนสาวตัวดีอย่างผู้ชนะ

เพื่อผู้ชายอีแบร์รี่สู้ตายค่ะ!