EPISODE 42
“กูว่ากูเริ่มเข้าใจแล้วนะว่าทำไมไอ้แฟรงค์มันถึงสนใจเด็กนี่มากเป็นพิเศษ” เบลล์มองตามหลังพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก
“เออ ผู้หญิงตรงๆ รู้สึกแบบไหนแสดงออกแบบนั้นนี่มันมีเสน่ห์จริงๆ เป็นอันว่ารู้กัน” คาร์เตอร์สรุปทุกอย่างพลางยกมือขึ้นสางเส้นผมของตัวเองลวกๆ
ก็เข้าใจแหละว่าของแบบนี้คนนอกไม่จำเป็นต้องเข้าไปวุ่นวาย แต่ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมานาน พวกเขาก็แค่ไม่อยากไว้ใจใครง่ายๆ ก็แค่นั้นเอง
“เป็นอะไร ทำไมถึงกลับเร็วนักล่ะ พี่กำลังจะตามออกไป” แฟรงค์ชูโทรศัพท์ในมือเล็กน้อย ตาคมมองคนตรงหน้าไม่วางตา
“โดนพวกพี่ๆ แกล้งมาค่ะ พลูเลยแกล้งกลับด้วยการเอาจานบาร์บีคิวของพวกพี่ๆ มา” แฟรงค์มองตามและเกือบหลุดขำ
“พวกมันแกล้ง?”
“ค่ะ แต่ช่างมันเถอะ พี่แฟรงค์ช่วยอยู่กับพลูก่อนสักสิบยี่สิบนาทีได้ไหมคะ”
“อยู่ก่อน?” คนตัวเล็กกัดปากตัวเองเบาๆ ขาเรียวก้าวออกไปที่เบื้องหน้าก่อนจะเริ่มอธิบายออกมา
“พลูบอ
