บทที่ 6 ไม่ยอมให้มีแฟน
1061 Words
หลังจากที่แต่งตัวเสร็จชายหนุ่มก็ขับรถพาเด็กสาวมายังร้านชาบูทันที
"อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ..ป๋าเลี้ยง"ชายหนุ่มยื่นกระดาษใบหนึ่งให้กับเด็กสาว
"มันก็แน่อยู่แล้วละค่ะ....เพราะหนูคงไม่เลี้ยงป๋าโฮปหรอก....ไม่มีตัง"เด็กสาวตอบพลางใช้สายตามองที่เมนูอาหาร
"พี่คะ...เอามาหมดทุกอย่างเลยค่ะอย่างละ 3 จาน เอาแป๊ปซี่ด้วยค่ะ...ป๋าโฮปเป๋าโฮปเอาอะไรไหมคะ
"อืม...ของผมขอไวน์ที่นึงครับ"
"ป๋ากินไวน์อีกละ....มันอร่อยหรอคะหนูอยากลองกินบ้างจังเห็นป๋าชอบกิน"
"ไม่ได้!!...เรายังเด็กอยู่ห้ามยุ่งกับเรื่องพวกนี้เด็ดขาด"ชายหนุ่มพูดเสียงแข็งพลางจ้องที่ใบหน้าหวานอย่างเอาเรื่อง
"อะไรกันคะ...ไม่เห็นต้องมาใส่อารมณ์แบบนี้เลย...บอกกันดีๆก็ได้"เธอทำแก้มป่องๆพลางก้มหน้าลง
"ป๋าขอโทษ...ป๋าแค่ไม่อยากให้หนูยุ่งกับเรื่องพวกนี้หนูยังเด็กเกินไป"
"หนูอายุ18แล้วนะคะไม่เด็กแล้ว"
"นั่นแหละยังเด็กอยู่"
"แต่ทำไมเพื่อนของหนูถึงกินกันได้ละคะ...ไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย"
"ป๋าจะบอกให้ฟังนะ....เราเป็นผู้หญิงเหล้าเบียร์จะไปกินที่นอกบ้านไม่ได้หรอกเพราะถ้าเมาไปแล้วเราก็จะขาดสติ เกิดอะไรขึ้นบ้างเราก็ไม่รู้ แล้วถ้ามันมีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นจริงๆป๋าจะบอกกับพ่อหนูยังไง"
"...."
"ที่ป๋าเตือนหนูก็เพราะว่าป๋าหวังดีนะป๋าไม่อยากให้หนูต้องตกอยู่ในอันตราย"
"หนูขอโทษนะคะ....และก็ขอบคุณที่ป๋าคอยเตือนหนูตลอด"
"ที่ป๋าเตือนก็เพราะว่าป๋ารักรู้ไหม"
"ค่ะ"เด็กสาวพยักหน้าตอบรับเบาๆ
ไม่นานอาหารทุกอย่างก็ถูกเสิร์ฟตรงตรงหน้าของทั้งสอง เธอรีบเอาทุกอย่างลงหม้อทันทีเมื่อน้ำเดือด
"หิวขนาดนั้นเลยเหรอ"
"ใช่ค่ะ...หนูยอม'อดข้าวกลางวันเพื่อมากินชาบูเลยนะคะเนี่ย"
"ดูท่าจะปล้นป๋าเยอะเลยนะเราวันนี้"
"แน่นอนค่ะหนูต้องเอาให้คุ้มเพราะว่าป๋าไม่ได้พาหนูมากินทุกวัน...วันๆป๋าก็อยู่แต่งานเช้าก็ไปทำงานกลับมาก็นอนไม่มีเวลาให้หนูเลย"
"ป๋าขอโทษ...แต่งานป๋ามันเยอะจริงๆนะคะป๋าไม่ได้โกหกเลย"
"เมื่อไหร่หนูจะเรียนจบหนูจะได้เลี้ยงพ่อแล้วก็จะได้ช่วยป๋าทำงานด้วย"
"เรื่องงานเราอย่าเพิ่งไปคิดเลยปล่อยให้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่เขาเรามีหน้าที่อะไรก็ทำไป"
"ค่ะป๋า....อ้อหนูมีเรื่องจะบอกป๋าด้วยค่ะ...คือเพื่อนที่โรงเรียนมาบอกหนูว่ามีคนแอบชอบหนูแต่หนูไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่เพื่อนหนูมันบอกว่าหล่อมากๆเลยหนูสมควรจะเป็นแฟนกับเขาไหมคะ"
"แค่กๆๆ"ชายหนุ่มถึงกับสำลักทันทีเมื่อเด็กสาวพูดจบ
"ป๋าเป็นอะไรไปคะ"
"แฮ่มๆๆ เรื่องแฟนป๋าว่ารอให้หนูเข้ามหาวิทยาลัยก่อนจะดีกว่าไหม อายุรุ่นนี้สมควรที่จะตั้งใจเรียนนะอย่าเพิ่งมีแฟนเลย"
"แต่เพื่อนของหนูก็มีแฟนกันหมดแล้วนะคะเห็นไปเที่ยวด้วยกันไปดูหนังด้วยกันแล้วก็นอนด้วยกัน.."
"ป๋าว่าเรารีบกินกันเถอะของที่หนูต้มสุกหมดแล้วนะ"
"เออลืมเลย"เด็กสาวอุทานออกมาก่อนจะใช้กระบวยตักของที่อยู่ในหม้อออกมาใส่ถ้วยตนเองจนหมดแล้วใส่ลงไปใหม่
เวลาผ่านไป
"เอิ๊กกก!!!เอ่อออ อุ๊บ!"เธอรีบเอามือปิดปากทันทีเมื่อแสดงกิริยาที่ไร้มารยาทออกมา
"หึ!!....อิ่มมากไหมล่ะเอาอีกหรือเปล่าป๋ายังเลี้ยงไหวนะ"
"พอแล้วค่ะแค่นี้ก็จะเดินไม่ไหวแล้วจุกมากๆเลย"
"กินเยอะขนาดนี้ไม่กลัวอ้วนเหรอ"
"ไม่กลัวหรอกค่ะหนูกินมาตั้งนานแล้วกินเยอะกว่านี้อีกไม่เห็นอ้วนสักที "
"แล้วหนูอยากลองอ้วนดูไหมล่ะ"ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากเขาเผลอพูดอะไรออกไปก็ไม่รู้เพราะตอนนี้เขากำลังกรึ่มเมาอยู่
"ไม่ค่ะ...ไม่อยากอ้วน"
"กลับกันหรือยัง"
"ไปสิคะ....ว่าแต่ป๋าขับรถไหวเหรอมากินไวน์ไปเยอะเลยนะคะ"
"อืม...ไหวอยู่นะ"
ชายหนุ่มลุกขึ้นเยอะพลางค่อยๆพาตนเองพยุงเดินไปที่รถโดยมีเด็กสาวเดินตามหลังไปติดๆ
"โทรให้คนขับรถที่บ้านมารับไหมคะน่าจะปลอดภัยกว่าเพราะดูแล้วป๋าเมามากเลยนะคะ"
"ไม่เป็นอะไรหรอก...ถ้าอย่างนั้นนอนโรงแรมกันก่อนก็ได้"
"เอางั้นเหรอคะ"
"อืม.."
ทั้งสองพากันเดินไปที่โรงแรมที่อยู่ติดกับร้านชาบู เขาไม่อยากขับรถกลับเพราะกลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุบ้านของเขาก็อยู่ไกลจากตรงนี้มากพอสมควร
ชายหนุ่มเปิดห้อง VIP 1 ห้องแล้วพาเด็กสาวขึ้นไปด้านบน
"ป๋าคะ...หนูขอไปอาบน้ำก่อนนะคะเดี๋ยวตัวมากๆเลยเดี๋ยวป๋าค่อยไปอาบทีหลังหนู"
"อืม..."ชายหนุ่มตอบสั้นๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวใหญ่ส่วนเด็กสาวก็คว้าผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ซักพักเธอก็เดินออกมาในสภาพที่นุ่งผ้าขนหนูออกมาผืนเดียว
"จะนอนยังไงล่ะเนี่ยเสื้อผ้าก็ไม่มีมาเปลี่ยน"เด็กสาวบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วขึ้นเตียงนอนในสภาพนั้นเลยเพราะเธอไม่มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยน
ชายหนุ่มเดินตามเข้ามาในห้องนอนก่อนจะไล่สายตามองเรือนร่างของเด็กสาวด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม คำพูดของเด็กสาวก็พูดเข้ามาในหัวของเขาทันที "มีคนแอบชอบหนูค่ะ เขาหล่อมากๆเลย หนูสมควรที่จะเป็นแฟนกับเขาไหมคะ"
"ป๋าไม่ยอมให้หนูเป็นของใครแน่นอนหนูจะต้องเป็นของป๋าคนเดียวเท่านั้น"
- Writer
