โรงพยาบาลวนารมย์เวชธานี
ทันทีที่รถยนต์เอสยูวีสีดำมันวาวมาจอดในลานจอดรถกว้างของทางโรงพยาบาล สีตลาก็ผลักประตูฝั่งผู้โดยสารข้างคนขับออก ทั้งที่หมอครองฤทธิ์อาสาว่าจะเปิดประตูให้
ทว่าเมื่อหญิงสาวก้าวขาลงแตะพื้นกลับรู้สึกแข้งขาอ่อนระทวยแทบจะยืนทรงตัวไม่อยู่ ถ้าหากว่าร่างสูงไม่ได้เคลื่อนตัวคล่องแคล่วว่องไวเข้ามารับร่างของเมียไว้ทัน
“เดินไหวไหม”
สีตลาหน้าแดงก่ำ “ก็เพราะพี่ฤทธิ์คนเดียว ทำให้สีตลา” หญิงสาวแทบเดินไม่เป็นเลยก็ว่าได้ ดวงหน้าใสแดงระเรื่อรีบก้มซ่อนหน้า
“งั้นไม่ต้องเดิน พี่อุ้มไป”
“ไม่เอาค่ะ สีตลาอาย เลิกแกล้งได้แล้วค่ะ รีบไปทำธุระเถอะ พี่ฤทธิ์นัดใครไว้เหรอคะ”
“นาตาชา เขาขอนัดพี่ พี่เลยชวนสีตลามาด้วย จะได้ไม่ต้องไปรู้จากปากใคร เดี๋ยวหาว่าพี่แอบมายุ่งเกี่ยวกับแฟนเก่าอีก สาบานเลยก็ได้ ลูกในท้องของนาตาชา พี่ไม่ใช่คนช่วยปั้นแน่นอน แค่รับปากว่าจะช่วยดูแล และผ่าคลอดให้”
สีตลาครุ่นคิดแล้
