“เจ้าค่ะ”
ดรุณีรับปากแล้วรีบปิดประตูตามคำสั่งก่อนจะคลานเข้าไปหาพ่อปู่คล้ำที่นั่งลงในท่าขัดสมาธิบนพื้นเสื่อ ภายในห้องนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นควันธูปและเทียน ที่มุมหนึ่งของห้องมีโต๊ะตั้งเชิงเทียน แก้วปักธูปปและมีของวางอยู่ในพานหลายอัน เห็นแล้วก็รู้ว่าคงต้องเป็นสิ่งของศักดิ์สิทธิ์ ของปลุกเสกของพ่อปู่คล้ำอย่างไม่ต้องสงสัย ดรุณีมองไปรอบ ๆ ก็เห็นว่ารอบ ๆ ห้องนั้นไม่ได้ตกแต่งด้วยของอย่างอื่นให้รกตา
“ถอดเสื้อของเอ็งออก”
เสียงพ่อปู่ที่ออกคำสั่งทำให้ดรุณีก้มลงมองตัวเองและทำหน้าเลิ่กลั่ก
“ถอดเสื้อเหรอคะพ่อปู่”
“ใช่...เอ็งต้องถอดอาภรณ์ออกจากตัวของเอ็งเพราะนี่เป็นพิธีกรรมที่พ่อปู่จะปลุกเสกของดีบนตัวของเอ็งนั่นล่ะ จะทำที่ตรงอื่นจะไม่ได้ผล”
พอได้ยินดังนั้น ตอนแรกดรุณีก็ไม่ค่อยแน่ใจแต่เมื่อคิดดูอีกทีมันน่าจะเป็นจริงอย่างที่พ่อปู่ว่า เพราะการปลุกเสกของดีก็ต้องปลุกเสกบนตัวของหล่อน ทำที่อื่นมันคงไม่ได้ผลสั
