“ผมว่าผมเรียกคุณวทนิกาก็ดีแล้วล่ะครับ...อย่าทำให้ผมลำบากใจเลยนะครับ...ท่านประธานเขาไม่ให้ผมเรียกชื่อเล่นของคุณวทนิกาน่ะครับ...” สารินเอ่ยบอกไปตรงๆ เพราะไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากจะเรียกนะ แต่เป็นเพราะคนข้างหลังที่ทำหน้ายักษ์เขียวอยู่ตอนนี้ต่างหาก เขาจะกล้าได้ยังไง
“คะ....นี่เขาบ้าอำนาจขนาดนี้เลยเหรอคะเนี่ย พี่สารินไม่ต้องไปสนใจหรอกค่ะ เอาไว้ค่อยเรียกต่อหน้าเขาก็ได้ค่ะ ลับหลังเขาก็เรียกเนยนี่แหละค่ะ เนยไม่ว่าค่ะ...” วทนิกาพูดบอกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะเธอไม่คิดว่าแดนเทพจะถึงกับห้ามเลขาของเขาแบบนี้
“คุณอยากจะให้เลขาผมเรียกชื่อเล่นคุณขนาดนี้เลยเหรอวทนิกา.....” แดนเทพเอ่ยถามเสียงเข้ม พร้อมกับสายตาที่มองเธอแบบไม่พอใจกับคำพูดของเธอ
วทนิกาได้ยินเสียงของเขาดังมาจากด้านหลังก็ก็ทำหน้าตกใจทันที ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอแล้วมองหน้าสารินที่ยิ้มแห้งๆให้เธอ แล้วเขาก็ก้มหน้าหลบสายตา เธอก็รู้เลยว่านรกกำลังจะมาเยือนเธอแ
