เพราะวันนี้ภาคย์ต้องกลับไปเล่นดนตรีที่ผับมื้อเย็นวันนี้ภาคย์จึงพาแป้งหอมแวะทานอาหารข้างนอกก่อนจะเข้าบ้านหลังจากนั้นภาคย์ก็เตรียมตัวจะออกไปข้างนอกอีกครั้งซึ่งแป้งหอมรู้ดีว่าภาคย์กำลังจะไปทำงานแต่ความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันคำพูดของเมลที่บอกว่าพี่ภาคย์มีสาวๆชื่นชอบมากมายทำให้แป้งหอมรู้สึกหงุดหงิดอยู่ในใจสุดท้ายจึงได้แต่นั่งจ้องภาคย์ที่กำลังแต่งตัวเตรียมจะออกไปข้างนอกด้วยสายตาละห้อย “ทำไมถึงมองพี่แบบนั้นล่ะคะ ?” ดวงตาคู่สวยที่ตรึงอยู่บนร่างกายของเขาคล้ายสลักคำว่าไม่ยินยอมเอาไว้ทำให้ภาคย์เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยในขณะที่แป้งหอมยู่ปากเล็กน้อยด้วยอารมณ์น้อยใจที่เธอไม่รู้เช่นกันว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นทำไมอารมณ์ของเธอถึงได้อ่อนไหวขนาดนี้ “แป้งแค่ไม่อยากให้พี่ภาคย์ไปทำงาน” ใบหน้างดงามที่ขอบตาเริ่มแดงเรื่อชวนให้ภาคย์รู้สึกสงสารเขางุนงงงกับท่าทีที่ผิดปก