7 รู้แค่เราสองคน

1712 Words

“มึงหมายความว่า มึงจะมีพี่เคธี่เป็นแฟนมึง แล้วมึงก็อยากมีกูไว้ เพื่อสนองความต้องการของมึง อย่างนั้นหรอ” “ใช่เดียแต่เรื่องของกูกับเคธี่ กูจะเคลียร์เอง กูสัญญาเลยนะเว้ย ว่ากูจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร และกูจะไม่ทำให้มึงเสียใจ กูสัญญากูจะให้ความสำคัญกับมึง แบบมากกว่าคนอื่น ๆ มากกว่าเคธี่ด้วย แต่ขออย่างเดียว มึงอยู่กับกูแบบนี้ได้ไหมวะ“ ฉันตกใจกับคำพูดของไอ้ศรัณมาก มันทำเหมือนกับว่าฉันไม่มีความรู้สึก ยังไงอย่างงั้น ”ไอ้เชี้ย.. มึงจะให้กูเป็นอีกคนของมึง ทั้งที่มึงก็มีพี่เคธี่ แล้วกูจะอยู่ในสถานะไหนของมึงวะ“ ฉันถามออกไปพร้อมกับน้ำตาคลอ ฉันไม่คิดเลยว่ามันจะกล้าเล่นกับความรู้สึกของฉันแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่ผ่านมา เราสองคน เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาโดยตลอด “มึงก็เป็นเพื่อนกูนี่แหละ แต่กูอยากมีความสัมพันธุ์กับมึง กูต้องการมึง“ เชื่อไหมว่าฉันเจ็บมาก แต่ความเจ็บปวดของฉัน ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกดี ๆ ของฉัน ที่มีต่อมันลดน้อยลงไปเลย แต่มันกับมากยิ่งขึ้น ตั้งแต่ที่ฉันเผลอไปมีความสัมพันธ์อันบ้านั้นกับมัน ”แล้วกูจะได้อะไรในความสัมพันธ์นี้“ ”กูจะเทคแคร์มึง ให้เหมือนกับมึงเป็นแฟนของกู กูจะทำให้มึงทุกอย่างที่มึงอยากได้ ถ้าวันใดวันหนึ่งกูกับเคธี่ไปกันไม่รอด แล้วกูเลิกกับเคธี่กูก็จะมีแค่มึง” “แล้วมึงไม่คิดว่ากูจะมีแฟนบ้างเลยหรอ” “ก็ถ้ามึงมีกูก็จะไม่ห้าม กูมีมึงมีแฟร์ ๆ กันไป และกูจะเก็บเรื่องนี้ให้เป็นความลับ เราจะรู้กันแค่กูกับมึง” เอาจริง ๆ ฉันก็เสียใจมากนะ กับสิ่งที่มันพูดเพื่อให้มันได้ตามที่ทันต้องการ แต่ในตอนนี้ฉันเองก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว เพราะฉันได้เสียสิ่งที่ฉันหวงแหนมากที่สุดให้กับมันไปแล้ว สิ่งที่ฉันทำได้ก็คงจะต้องอยู่ใน ความสัมพันธ์ที่คลุมเครือนี้ต่อไป เพราะถึงยังไงมันก็เป็นเพื่อนของฉัน ฉันเลยคิดว่า มันคงไม่มีอะไรที่จะเสีย ไปมากกว่านี้แล้วละ และอีกอย่างฉันเองก็ยอมรับเลยว่า ตั้งแต่เมื่อคืนฉันก็เอาแต่คิดถึงเรื่องของมัน จากที่แค่รู้สึกดีตอนนี้ฉันกับรู้สึกไม่อยากให้มันหายไป จากชีวิตของฉันแล้วเหมือนกัน ฉันไม่รู้ว่าใช่ความรักหรือเปล่า แต่ฉันก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนเลยเลย นอกจากมันคนเดียว “ถ้ากูมีแฟน มึงต้องเลิกยุ่งกับร่างกายของกู เพราะกูจะเก็บไว้ให้แฟนกูแค่คนเดียว มึงตกลงไหม” “กูตกลง” ใช่มันก็ต้องตกลงอยู่แล้วแหละ เพราะมันเองก็รู้ดีว่าฉันไม่มีแฟน และก็ไม่รู้ว่าเมื่อไร ฉันถึงจะมีแฟนซักที เพราะฉันเจอใครก็ไม่มีใคร ที่เหมือนกับมันเลยซักคน “งั้นวันนี้กูขอไปหามึงนะ” “แล้วมึงไม่ต้องไปหาพี่เคธี่ของมึงหรอ” “ไม่อ่ะ ให้กูไปหามึงนะเดีย“ มันพูดพร้อมทั้งจ้องมองมาที่หน้าของฉัน ”ปกติมึงอยากไปมึงก็ไปอยู่แล้วนิ มึงอยากทำอะไรมึงก็ทำเลย“ ฉันดูโง่ใช่ไหม ใช่ฉันยอมโง่เพราะฉันเองก็รู้สึกดีกับมันเอามาก ๆ เหมือนกัน ”ขอบใจนะมึง“ มันจับมือของฉันไปกุมไว้ พร้อมทั้งยิ้มกว้างราวกับดีใจมากยังไงอย่างงั้น ”มึงทำเหมือนเดิมเถอะ มึงไม่ต้องมาขอบใจกูหรอก กูก็คือเพื่อนของมึง เหมือนเดิมนั่นแหละ“ ฉันไม่ชอบที่มันยิ้มแบบนี้ เพราะฉันเองจะละลายเอา เพราะไอ้ศรัณมันเป็นคนที่ยิ้ม แล้วมันมีเสน่ห์เอามาก ๆ เดิมทีมันก็หล่อมากอยู่แล้ว แต่พอมันยิ้มขึ้นมา สาว ๆ หลายคน ก็มักจะตุยเพราะรอยยิ้มของมันนี่แหละ และหนึ่งในนั้นก็มีฉันด้วย ครึก ครึก ครึก เสียงสั่นจากมือถือของไอ้ศรัณดังขึ้น ฉันจึงเผลอเหลือบไปมอง ก่อนจะเห็นว่าเป็นสายจากพี่เคธี่ “กูไปละ” ฉันพูดแค่นั้นก็ลุกขึ้นเดินออกมา เพราะฉันไม่อยากที่จะได้ยินมันคุยกับพี่เคธี่ “อืม” ผมตอบตามหลังไอ้เดียไป ก่อนที่ผมจะรับสายเคธี่ “ว่าไงเคธี่” ผมถามพร้อมอารมณ์ที่ไม่คงที่มากนัก “รัณ..รัณอยู่ไหนอ่ะ” “อยู่หน้าคณะ” “งั้นเดี๋ยวธี่เดินไปหานะคะ ธี่มีเรื่องจะคุยกับรัณ” เสียงหวานของเธอดังมาตามสาย พร้อมทั้งสมองของผม ที่กำลังคิดว่าเธอหน้าจะมาง้อผมแน่ ๆ ”อือหือ“ ”โอเครค่ะ แล้วเจอกันนะ“ เธอรีบกดวางสาย และไม่นานมากเธอก็เดินลงมาจากอาคาร แล้วตรงมาที่ผมผมจึงหันไปมองหน้าของไอ้นาเดีย ที่นั่งอยู่อีกโต๊ะที่ไม่ไกลจากผมมากนักโดยอัตโนมัติ ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงรู้สึกกลัว ว่าไอ้นาเดียมันจะเสียใจก็ไม่รู้ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ก็ดูเหมือนว่ามัน จะไม่ได้สนใจ ที่จะหันมามองดูผมเลยด้วยซ้ำ “ศรัณคิดถึงจังเลยค่ะ ศรัณหายโกรธธี่นะ..นะคะ“ เสียงของเธอหวานจนผมแทบจะขนลุก พร้อมทั้งเธอก็สอดแขนของเธอ เข้ามากอดที่แขนขอมผมไว้แน่น ก่อนที่ผมจะดึงแขนตัวเองออก “รัณยังไม่หายโกรธธี่หรอคะ” “เปล่า” “แล้วทำไมธี่จับไม่ได้ละคะ” “ผมร้อนน่ะ เออแล้วธี่มีอะไร” “คือว่าคืนนี้ธี่ขอไปเที่ยวนะคะ ธี่นัดกับเพื่อน ๆ นอกมหาลัยไว้แล้วค่ะ พอดีว่าเพื่อนคนนี้ของธี่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แล้วเขาก็เลยชวนธี่ไปเที่ยวด้วยค่ะ” ธี่ขอผมทั้ง ๆ ที่เธอก็แอบไปอยู่ทุกวัน ผมรู้แต่ผมแค่ไม่พูดเท่านั้นเอง “แล้วเพื่อนผู้หญิง หรือผู้ชาย” “ผู้ชายค่ะ แต่เราเป็นกันจริง ๆ นะคะ” “รัณให้ธี่ไปนะ” “ต่อให้ผมบอกว่าไม่ได้ ธี่ก็ไปอยู่ดีไม่ใช่หรอ” ผมถามพร้อมกับความเบื่อหน่าย ที่เธอทำตัวแบบนี้ ”ไม่เอาสิคะ รัณก็รู้อ่ะว่าธี่สังคมเยอะ แล้วส่วนมากสังคมของธี่ก็อยู่แต่นอกมหาลัย แล้วรัณไม่ให้ธี่ไปเจอเพื่อนของธี่ตอนเย็น แล้วจะให้เจอตอนไหนละคะ ตอนเช้าธี่ก็ต้องเรียนอ่ะ รัณเอาแต่ตัวเองเป็นที่ตั้งตลอดเลย ธี่ก็อยากมีเพื่อน มีสังคมเป็นเรื่องปกติของคนทั่ว ๆ ไปไหมใคร ๆ เขาก็ต้องมีสังคมบ้าง“ ผมถอนหายใจยาว ๆ ทั้งที่ผมยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรมากมายเลยด้วยซ้ำ แต่เธอก็เสียงดังขึ้น พร้อมทั้งไม่พอใจที่ผมถาม จนไอ้นาเดียและเพื่อนของมันอีกสองคนต้องหันมามอง เพราะเธอเอาแต่เสียงดัง แล้วก็ต้องได้ในสิ่งที่เธอต้องการเท่านั้น ในระยะเวลาเกือบ ๆ จะ 1 ปีที่เราตกลงคบกันมา เราเป็นแบบนี้ตลอด เธอชอบไปเที่ยวกลางคืน และก็ไม่ชอบให้ผมไปด้วย ถ้าผมจะไปเราสองคนก็ต้องนั่งกันคนละโต๊ะ เพราะเธอจะไปเอ็นจอยกับเพื่อนเท่านั้น เราจึงมีปากเสียงกันอยู่บ่อย ๆ ไม่เว้นแต่ละวัน จนบางวันผมเองก็เบื่อที่ต้องมาตามเธอ ทั้งที่เธอเองก็เป็นรุ่นพี่ผมนะ แต่เธอกับต้องให้ผมตามและก็ต้องคอยบอกตลอด บางทีก็เหมือนกับว่าเธอไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว เพราะถึงเวลาติดต่อไม่ได้ ก็จะติดต่อไม่ได้เลยทั้งคืน เช้ามาก็จะมาทะเลาะกันเพราะเรื่องเดิม ๆ แบบนี้ซ้ำ ๆ แต่ถ้าผมไปกับคนอื่นบ้าง เธอกับไม่พอใจ และคนอื่นที่ผมว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหน มันก็คือไอ้นาเดียเพื่อนผู้หญิงคนเดียวที่ผมมีนี่แหละ นอกนั้นเพื่อนของผมก็มีแต่ผู้ชาย “เอาที่เคธี่สบายใจเลย ผมไม่ห้ามและก็ไม่ยุ่ง คุณอยากจะไปก็ตามนั้นแหละ” ”รัณอย่ามาพูดใส่อารมย์กับเคธี่นะ“ เธอมองหน้าพร้อมทั้งไม่พอใจที่ผมพูดแบบนี้ ผมก็ไม่รู้ว่าผมต้องพูดยังไง ถึงจะถูกใจเคธี่แล้วเหมือนกัน “เคธี่เอาเป็นว่า ต่อไปคุณไม่ต้องมาขอผม คุณอยากทำอะไรก็เชิญ เอาที่คุณสบายใจ” ผมพูดจบผมก็ลุกขึ้นเดินออกมาเลย และผมก็ไม่ได้มองหน้าใครอีกทั้งนั้น เพราะผมหงุดหงิดเอามาก ๆ “รัณหยุดนะ หยุดเดียวนี้ ธี่บอกให้หยุดอยู่ตรงนั้น” เธอตะโกนตามหลังผมมา ทั้งที่ผมก็เดินออกมาไกลแล้ว แต่เธอก็ยังไม่หยุดโวยวายซักที เอาจริง ๆ เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ๆ ผมยอมรับเลย แต่เธอเอาแต่ใจ และก็ไร้เหตุผลจนบางครั้ง ผมเองก็ไม่อยากที่จะต้องมานั่งทะเลาะกันทุกวันแบบนี้ และเรื่องที่เราทะเลาะกันบ่อยที่สุดก็คือ เรื่องที่เธอชอบเที่ยวกลางคืน และเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก เธอก็มักจะมีผู้ชายเข้ามาจีบเยอะ และเธอเองก็ดันชอบหว่านเสน่ห์ จึงมีผู้ชายเข้ามาติดพันเธออยู่บ่อย ๆ ผมจับได้หลายครั้งแล้ว เราก็เลยมักจะมีปัญหากันบ่อยมาก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more