หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จ ฉันก็เดินออกจากห้องน้ำมา ก่อนจะเห็นว่าไอ้ศรัณ มันนอนนุ่งผ้าเช็ดตัวเพียงแค่ผืนเดียว อยู่บนที่นอนของฉัน
“ไอ้ศรัณมึงไม่ใส่เสื้อผ้าดี ๆ วะ”
“แล้วทำไมกูต้องใส่”
“อ้าวนี่ไม่ใช่ห้องของมึงนะ มึงจะมานอนแก้ผ้าทำตัวตามสบายแบบนี้ไม่ได้”
“แล้วทำไมกูจะทำไม่ได้”
มันถามราวกับกำลังกวนประสาทฉันอยู่
“ก็กูเป็นผู้หญิงแล้วกูก็เป็นเพื่อนมึง มึงก็เกรงใจกูนิดนึงก็ได้มัง”
“ใส่แล้วเดี๋ยวก็ต้องถอด ไม่รู้จะใส่ไปทำไม”
มันพูดพร้อมทั้งเดินตรงมาที่ฉัน นั่นทำให้ฉันรู้จุดประสงค์ของมันขึ้นมาทันที
“มึงหยุดอยู่ตรงนั้นแล้วก็ใส่เสื้อผ้านอนซะ ถ้ามึงยังอยากนอนที่นี่ ไม่งั้นมึงก็กลับไปนอนที่คอนโดมึงเลย”
ฉันขู่มัน แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้สนใจเลยซักนิด มันเดินตรงมาถึงตัวของฉัน ภายในไม่กี่วินาที ก่อนที่มันจะดึงฉันแล้วรากฉันไปยังที่นอน แล้วโยนฉันลงไปบนที่นอนอย่างไม่เบานัก ก่อนที่มันจะตามลงไปทับร่างขอ
