นาราเอามือทาบอกเรียกขวัญ ก่อนจะหันมามองพลขับกิตติมศักดิ์ที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว เห็นเขาทำหน้าอึ้งทึ่งแวบหนึ่งแล้วกลับเรียบเฉยแกมเข้มขรึมเป็นปกติ
“เบรกทำไมคะ” น้ำเสียงขุ่นเล็กๆ เอ่ยถามเจ้านายหนุ่มหล่อ
ชายหนุ่มจึงได้สติกลับมาอยู่กับตัว พอดีหางตาเหลือบไปเห็นข้างถนนมีลูกหมาสองตัววิ่งไล่กันอยู่ “อ๋อ เมื่อกี้มี ‘ไอ้ลูกหมา’ มันตัดหน้าไปน่ะ” พร้อมกับกัดฟันกรอด
นาราทำหน้างง เมื่อครู่ทำไมเธอไม่เห็นตอนมันข้ามถนน แต่ช่างมันเถอะ เธอคงกำลังคิดอะไรเพลินๆ ทว่าเสียงชายหนุ่มฟังเหมือนโกรธลูกสุนัขตัวนั้นเอามาก แถมการใช้ภาษาไทยก็แปร่ง ผิดๆ เพี้ยนๆ
“ไม่มีใครเขาเรียกลูกหมาว่า ‘ไอ้ลูกหมา’ นะคะบอส ถ้าเรียกแบบนั้น คือคำด่าแล้วค่ะ ต้องพูดว่า มีลูกหมาวิ่งตัดหน้ารถไปค่ะ” หญิงสาวแก้การใช้ภาษาให้เขา ไม่แปลกหรอก เจ้านายเธออยู่เมืองนอกมาตั้งแต่เกิด ภาษาไทยย่อมไม่แข็งแรงเท่าไร
“อ้อ งั้นเหรอ ใช่ ลูกหมานั่นละมันตัดหน้าผม
