"อย่าบอกนะว่าคุณครามไปส่งยัยเด็กใหม่นั่น"
เนเน่พูดเสียงดังที่หน้าคลับ สายตาคมสวยจ้องมองตามไฟท้ายรถยนต์สีดำหรู ที่แล่นหายไปในความมืดริมฝีปากเธอขบแน่นด้วยความไม่พอใจ พลางคิดว่าตัวเองมาอยู่ตั้งนาน ยังไม่เคยได้ขึ้นไปนั่งบนรถหรูของเจ้านายเลยซักครั้ง ส่วนเด็กใหม่มาแค่ไม่เท่าไหร่ คุณครามร้องไห้เธอนั่งรถหรูของเขาแล้ว
"ฉันก็เห็นคุณครามให้ดินไปส่งเกวแทบจะทุกวัน ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย"
ต้นหลิวพูดขึ้นเหมือนเป็นเรื่องปกติ
"แต่ครั้งนี้คงครามไปด้วย"
เนเน่หันขวับมองต้นหลิว สายตาแข็งก้าวเมื่อเธอกำลังโกรธ
"จะไปหรือไม่ไปก็เป็นเรื่องของเจ้านาย ไม่ใช่เรื่องของเราสักหน่อยอย่าไปยุ่งเลย"
ต้นหลิวพูดจบเธอก้าวขาเดินไปที่หอพักของตัวเอง โดยไม่รอฟังว่าเนเน่จะพูดอะไรต่อ
เนเน่มองแผ่นหลังต้นหลิวที่เดินจากไปด้วยความไม่พอใจ ที่ต้นหลิวพูดแต่ละอย่างดูเหมือนจะขัดแย่งกับเธอตลอด
มือเล็กคว้านหามือถือในกระเป๋า เธอกดเบอร์
