“ไก่อ่อนฉิบ” ปลีใช้เท้าเขี่ยร่างที่สลบกลางอากาศ เพราะตำแหน่งที่เขาจงใจเล่นงานเป็นจุดน็อค
“ไหวหรือเปล่า” ปลังยื่นมือไปแตะไหล่ที่ไหวสะท้านของสา
“สาไม่ควรคาดหวังกับคนแบบเขาเลยจริงๆ” แม้จะทำเลวกับเธอมากแค่ไหน แต่สาก็ยังหวังอยู่ลึกๆ ว่าขุนพลจะมีความเป็นคนอยู่บ้างที่จะไม่ทำลายเลือดเนื้อเชื้อไข
“คนเลวๆ แบบนี้ไม่คู่ควรกับสาหรอก เพราะสาดีเกินไป” ความหมั่นไส้ ปลีเตะเข้าไปยังร่างที่ไม่ไหวติงอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปหาเพื่อน
“เรารีบไปจากที่นี่กันเถอะ ถ้าคุณขุนพลฟื้นขึ้นมา ปลีกับปลังต้องเดือดร้อนแน่ๆ”
“น้ำหน้าอย่างมันเนี่ยนะจะทำให้ปลีกับปลังเดือดร้อน”
“คุณขุนพลเป็นลูกรัฐมนตรีขจรเดชเลยนะ เขาอิทธิพลมาก” เพราะไม่รู้ว่าครอบครัวของปลีกับปลังมีอำนาจมากแค่ไหน ย่อมกลัวว่าตัวเองจะเป็นสาเหตุนำพาความเดือดร้อนมาให้
“สาไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้นะ เพราะคนที่จะเดือดร้อนไม่ใช่ปลัง ปลี หรือสาแน่ ถ้าสาไปอยู่
