โจนาสจึงทิ้งตัวนอนลงข้างกายบอบบางของแก้วเจ้าจอม เขาขยับมือขึ้นมาวางบนหน้าอกอวบอิ่มและแบมือเหมือนขออะไรบางอย่าง
"เอาโทรศัพท์ของหยีมา"
"พี่หมอจะเอาไปทำไมคะ?"
"พี่บอกให้เอามาก็เอามาเถอะน่า" โจนาสทำเสียงดุ
"เดี๋ยวนี้ดุเก่งจัง" ใบหน้าจิ้มลิ้มบูดบึ้ง
"เมียดื้อขนาดนี้ ใจดีได้ที่ไหนล่ะ" โจนาสพูดพลางหยัดใบหน้าขึ้นมา จากนั้นจึงตะโบมดูดดุนยอดบัวตูมชี้ชัน ความเสน่หาและหลงใหลช่างเต็มเปี่ยม
"อื้อ...พี่หมอพอแล้วค่ะ อีกอย่างหยีก็ไม่ใช่เมียพี่หมอซะหน่อย" มือเรียวดันศีรษะของเขาออก
"เอาโทรศัพท์มา" โจนาสยอมขยับริมฝีปากออก
"ที่หมอออกคำสั่งเหรอคะ?"
"ใช่ ออกคำสั่งกับเมีย หรือว่าจะขัดคำสั่ง ฮึ?" โจนาสจ้องมองหญิงสาวด้วยแววตารักใคร่ ทำให้เธอยอมใจอ่อนง่ายดาย
"มันอยู่ในกระเป๋าวางอยู่ที่ห้องรับแขกค่ะ ถ้าพี่หมออยากได้ก็เดินไปเอาเอง" โจนาสฟังเช่นนั้นก็ลุกขึ้นและเดินออกจากห้องนอนไป
เขาหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กที่
