ตรวจสอบสินค้า nc25++

1556 Words

เมื่อมองสินค้าจนพอใจแล้ว วายุก็ลงมือตรวจสอบอีกครั้ง เขาจุมพิตเธอแผ่วเบา ลิ้นร้อนละเลียดชิมความหวานไปตามริมฝีปากเล็ก สัมผัสนุ่มนวลของชายหนุ่มทำให้พลอยนาราหวามไหว หญิงสาวเผลอเปิดปากให้ลิ้นร้อนเข้าไปความหาความหวานอย่างย่ามใจ การตอบสนองของพลอยนาราทำให้ความปรารถนาของชายหนุ่มลุกโชน มือหนาสัมผัสไปทั้งกายขาวเนียน ขณะที่จูบทวีความเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ พลอยนาราสั่นสะท้านกับทุกสัมผัสอันเร่าร้อนของเขา “อื้อ” เสียงหวานครางประท้วงเมื่อนิ้วสะกิดไปบนยอดปทุมถันทั้งสองข้าง วายุถอนจูบออกอย่างเสียดาย จากนั้นเปลี่ยนเป้าหมายเป็นเต้าคู่งามที่เม็ดทับทิมบนยอดแข็งชูชัน ล่อตาล่อใจให้เขาอยากดูดกิน “อ๊ะ!” พอลยนาราสะดุ้งสุดตัว เมื่อความร้อนชื้นสัมผัสยอดเต้างาม ปากร้ายของเขากอบกุมไปยังยอดปทุมถันอย่างหื่นกระหาย บีบเคล้น ส่งเข้าปากร้อน ลิ้นหนาก็ตวัดเลียขึ้นลง อีกมือก็บีบแรงจนขึ้นรอยแดงไปทั่ว “คุณวิน” เธอรู้สึกปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อยเมื่อเขาดูดแรงจนแก้มตอบ หญิงสาวต้องหายใจเข้าทางปากเพราะความเสียวที่มันถาโถม วายุไม่อาจหักห้ามอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเองได้เลยสักนิด เขาทั้งดูดทั้งกัด จนหญิงสาวระบบไปทั้งสองเต้า คลื่นความร้อนลามเลียไปทั่วทั้งกาย พลอยนารากัดปากตัวเองแน่น กลัวว่าจะส่งเสียงเล็ดลอดออกไปให้เขาได้ยิน “นารา ตัวคุณหอมหวานมาก” วายุไม่เคยรู้สึกพอใจกับผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน ชายหนุ่มจูบเธออีกครั้ง ขณะมือใหญ่เลื่อนลงไปกลางกายสาว สัมผัสลากผ่านเนินเนื้อ “อื้อ อย่าค่ะ” พลอยนาราพยายามถอยหนี วายุชะงักมือไปนิด แต่ไม่ใช่เพราะเธอห้ามแต่เพราะอยากมองกลีบกุหลาบของเธอกว่ามันจะสวยงามถูกใจเขาหรือเปล่า ชายหนุ่มถอยลงนั่งที่ปลายเตียง มือใหญ่ดันเขาทั้งสองข้างให้แยกจากกัน กลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่อตอนนี้ปิดสนิทเหมือนไม่เคยมีใครล่วงล้ำ “ผมไม่อยากจะเชื่อว่าคุณมีลูกแล้ว มันยังสวยอยู่เลยนะนารา” “คุณวินอย่ามองแบบนั้นได้ไหม” “สวยดีออก” “แต่ฉันอาย” “ผมไม่เห็นอาย” “คุณวิน” เธอไม่รู้จะเอาคำไหนมาต่อว่าเขา ชายหนุ่มมองจนพอใจแล้ว มือใหญ่ก็เอื้อมไปสัมผัสอย่างแผ่วเบา “อ๊ะ!” พลอยนาราสะดุ้งเฮือกเรียวขาหุบเข้าหากันทันที “หุบขาอย่างนั้น ไม่อยากเงินแล้วใช่ไหม” คำพูดของวายุดึงสติของพลอยนารากลับมาอีกครั้ง ขาเรียวแยกออก ชายหนุ่มไม่อาจหักห้ามความต้องการของตนเองได้อีกต่อไป เขาส่งนิ้วเรียวสัมผัสกลีบกุหลาบ ก่อนจะกรีดลงตรงกลางนิ้วโป้งกดลงบนยอดเกสรอย่างคนชำนาญ “คุณวิน อื้อ..” พลอยนาราไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของตนเองยังไง ร่างกายของเธอมันกำลังหลงใหลไปกับการสัมผัสของเขา หัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกจากอก สติดำดิ่ง วายุพอใจที่เห็นพลอยนาราดิ้นพล่าน ร่างกายของเธอบิดเร่า แอ่นโค้งลำตัวเข้าหาสัมผัสร้อน “นารา” เสียงเขาแหบพร่า เมื่อรู้สึกถึงความชื้นที่ปลายนิ้ว ผู้หญิงคนนี้ร้อนแรงกว่าที่คิดไว้มาก เพียงสัมผัสภายนอกน้ำหวานของเธอก็ซึมผ่านกลีบสวยออกมา “อ่า...” พลอยนาราไม่อาจทนต่อแรงกระตุ้นของเขาได้เลย ยิ่งตอนนี้นิ้วเรียวแทรกเข้าไปในความคับแน่น เธอก็แทบจะลืมเลือนทุกอย่าง “คับแน่นแบบนี้สิผมชอบที่สุด” วายุพอใจที่ความเป็นสาวของเธอบีบรัดนิ้วของเขาแม้เข้าไปเพียงนิด เขาอยากเตรียมร่างกายเธอให้พร้อมก่อนที่จะส่งตัวตนเข้าไปหาความสุข ชายหนุ่มเล้าโลมเธออย่างที่ไม่เคยทำให้กับใครมาก่อน ลิ้นร้อนตวัดยอดปทุมถันรัวเร็ว อีกข้างก็บีบอย่างหนักหน่วง “คุณวินขา คุณวิน” พลอยนาราได้แต่เรียกเขาซ้ำไปซ้ำมา เสียงหวานของหญิงสาวกระตุ้นความกระสันของวายุ ชายหนุ่มส่งนิ้วเพิ่มเข้าไปอีกนิ้ว เขาควานหาความอ่อนไหวภายใน จากนั้นก็กระตุ้นเบาๆ จังหวะนิ้วประสานกับลิ้นรัวเร็วที่ยอดปทุมอย่างร้ายกาจ ตอนนี้พลอยนาราเสียวไปทั่วอณูขุมขน เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน หญิงสาวหายใจหอบถี่ตาคู่หวานฉ่ำปรือ เสียงครางกระเส่าเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังล่องลอยอยู่บนท้องฟ้ากว้าง สติเธอแตกกระเจิง ร่างกายสั่นกระตุก สองมือครูดไปบนแผ่นหลังอย่างลืมตัว “คุณวิน พอก่อน นาราใจจะขาด อ๊ายยย!!!” หญิงสาวก็กรีดร้องออกมาอย่างลืมตัว ความอุ่นอาบไปทั่วนิ้วร้ายของวายุ เมื่อเห็นเธอพร้อมอย่างที่สุดวายุก็รีบสวมเกาะป้องกันให้กับตนเองอย่างรวดเร็ว “นาราพร้อมนะ ผมจะเข้าไปแล้ว” พลอยนาราพยักหน้า ร่างกายของเธอก็เรียกร้องอยากให้เขาเข้ามาเติมเต็ม “อ่า นารา อย่าเกร็ง” เขาจูบเล้าโลม มือก็นวดไปยังเต้างามเพื่อให้เธอได้ผ่อนคลาย “คุณวิน” เสียงเธอเหมือนคนละเมอ เสียงหวานสั่นเมื่อเขาถูไถความอุ่นร้อนปลายกลีบกุหลาบ วายุดันความแข็งขืนไปได้เพียงนิด ความสาวของเธอก็รัดเขาจนแทบจะปริแตก ลาวาร้อนมากองรวมกันตรงปลายแก่นกาย มันพร้อมที่จะพุ่งออกมาเพียงแค่ได้เขาไปเพียงนิดเท่านั้น วายุต้องกดความต้องการส่วนลึกของตัวเองไว้ เมื่อเห็นว่าพลอยนารากำลังเคลิ้มไปกับการสัมผัสเขาก็ส่งท่อนเอ็นร้อนเข้าไปทีเดียวลึกจนสุดความยาม กรี๊ดดด เสียงพลอยนาราร้องด้วยความเจ็บปวด น้ำตาไหลออกทางหางตา “นาราคุณยังไม่เคย” วายุไม่รู้สึกได้ว่าความเป็นชายของเขาได้ทะลุผ่านเยื่อบางที่กั้นกลางร่องสาว “คุณวิน” พลอยนาราไม่รู้จะตอบเขายังไง ความเป็นสาวของเธอตอนนี้มันไม่อาจควบคุมได้ ความใหญ่โตของเขาทำให้เธอเจ็บจนจุก อยากให้เขาเอามันออก แต่ก็กลัวว่าเขาจะไม่ให้เงินที่เหลือ พลอยนาราข่มความเจ็บเอาไว้ให้มากที่สุด “นารา เจ็บมากไหม” เขารู้ว่ารุนแรงกับเธอเพราะไม่รู้ว่าเธอยังไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน แต่เธอมีลูก วายุสับสนไปหมด แต่เรื่องนี้ค่อยคิดบัญชีกับเธอทีหลังก็ได้ เพราะตอนนี้ร่างกายของเขาปวดหนึบเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบรัดที่มันรุนแรงขึ้น “คุณวิน นาราอึดอัด” วายุถอนความเป็นชายออกอย่างรวดเร็วจนพลอยนารารู้สึกใจหาย หญิงสาวคิดว่าเขาไม่พอใจ แต่เปล่าเลย เขาเพียงแค่อยากกำจัดเอาสิ่งกีดขวางออก เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ วายุก็ไม่ต้องใช้เครื่องป้องกัน อีกอย่างผลเลือดของพลอยนาราก็ปกติทุกอย่าง ชายหนุ่มคร่อมเหนือร่างบาง จมูกโด่งเป็นสันคลอเคลียใบหน้างามอย่างหลงใหล “นารา” เสียวเขาแหบพร่า สะโพกกดลงแนบชิดจนท่อนเอ็นร้อนแข็งขืนชนกับหน้าท้องแบนราบ “คุณวิน” หญิงสาวมองตาเขาอย่างหาคำตอบ เธอยากรู้ว่าเขาจะทำยังไงกับเธอต่อ เพราะตอนนี้เธอได้ทำลายกฎของเขาไปแล้ว ใบหน้าของวายุแดงก่ำ ความต้องการนั้นพุ่งสูงขึ้น เมื่อสายตาประสานเขาก็รู้ในทันทีว่าพลอยนาราคือคนที่เขาอยากมีความสุขด้วย ริมฝีปากประกบจูบ ครั้งนี้มันเต็มไปด้วยความต้องการที่มาจากส่วนลึก เขาไม่มองว่าเธอเป็นสินค้า ในใจของเขาคิดเพียงว่าเธอคือผู้หญิงของเขา “นารา คุณหวานมากนะ” เขาควานหาความหวานไปทั้งโพรงปากนุ่ม มือหนาคลึงเคล้นเต้างามอย่างหลงใหล บีบแรงหนักหน่วงตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น ก่อนเรียวปากร้อนจะลากไล้มายังยอดทรวงคู่งาม ปากร้อนดูดแรงขบเม้มบนเนินอก ลิ้นสากก็ตวัดเลียอย่างกระหาย “อ่า คุณวิน”พลอยนารารู้สึกเสียวซ่านไปทั้งกาย วายุคลึงเคล้นเต้าอิ่มสลับไปมา ปากร้อนดูดปลายยอด ลิ้นตวัดรัวเร็ว สลับลากไล้ เสียงหวานของพลอยนาราดังไม่ขาด หญิงสาวรู้สึกปั่นป่วนไปทั้งท้องน้อย ความสุข ความเสียวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ร่องสาวตอดแรง เธอเองรู้สึกว่ามันกำลังต้องการบางอย่างเข้ามาเติมเต็ม “นารา ผมไม่ไหวแล้ว ขอเข้าไปนะ” มือใหญ่จับปลายบานฉ่ำของตัวเองถูไปกลางกลีบกุหลาบอย่างเชื่องช้า สร้างความรัญจวนให้กับคนใต้ร่าง พลอยนาราเม้มริมฝีปากแน่น เมื่อเขาสัมผัสแรงขึ้น สองมือไขว่คว้า เธอบีบลำแขนเขาแน่นพยายามผ่อนคลายความเสียวที่มันจู่โจมเธอแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน วายุดันตัวตนเข้าไปอย่างแผ่วเบา แม้ตัวเองจะปวดหนึบไปทั้งแก่นกาย เขาไม่อยากให้เธอเจ็บ แม้ครั้งแรกจะรุนแรงกับเธอ แต่ตอนนี้ก็อยากแก้ตัวอีกครั้ง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more