ตอนที่ 12 ผมเป็นแฟนของเธอ
เสียงสมาร์ตโฟนแผดร้องดังขึ้น ปลุกคนที่กำลังหลับใหลรู้สึกตัวขึ้นมาด้วยความเพลียเพราะเพิ่งได้นอนไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้เอง
คีรินภัทรค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง กวาดสายตามองไปรอบๆ ก็พบว่าตอนนี้เหลือเพียงแค่เขาที่อยู่ในห้องนี้คนเดียว ภายในห้องเงียบกริบ ไม่เห็นแม้แต่เงาของหญิงสาวที่เขานอนกอดเมื่อคืน มีเพียงแค่ร่องรอยและความยับยู่ยี่ของเตียงนอนที่บ่งบอกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริง
ชายหนุ่มรู้สึกใจหายวาบ รีบก้าวขาลงจากเตียง เดินไปหยิบสมาร์ตโฟนที่ยังส่งเสียงน่ารำคาญ ก่อนจะกดรับสายทันทีเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทร. เข้ามา
"ฮัลโหลไอ้รัน พิชญ์ไปทำงานหรือยัง" เขารีบเอ่ยถามด้วยความร้อนรนพลางเหลือบไปมองนาฬกาดิจิทัลที่ติดอยู่ผนัง ตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้ว วันนี้ไม่ใช่วันหยุดบางทีพิชญ์ชาพรอาจจะไปทำงานก็ได้
[เดี๋ยวๆ อะไรของมึงเนี่ย แล้วมึงทำไรอยู่ ท
