เวลาต่อมา
ขณะที่ออสตินกำลังขับรถพาน้ำผึ้งไปยังบ้านของพ่อและแม่เพราะถูกเรียกตัวด่วน โดยที่เขาเองก็ยังไม่รู้สาเหตุการถูกเรียกตัวไป แต่ก็คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องสำคัญมาก
"มันจะมีอะไรหรือเปล่านะออสติน"
"ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวเลยครับ แม่ของผมชอบพี่ซะขนาดนั้น"
"แต่มันก็น่าแปลกนี่ อยู่ดีๆ แม่ของนายก็มาเรียกตัวกะทันหันแบบนี้ เป็นใครก็ต้องตกใจหรือเปล่าล่ะ"
"ไม่มีอะไรหรอก ต่อให้จะมีผมก็จะปกป้องพี่เอง"
น้ำผึ้งเก็บความสงสัยให้มันคลุมเครืออยู่ในใจของตัวเองจนกระทั่งออสตินขับรถมาถึงยังบ้านของพ่อแม่เขา
"แม่ครับพ่อครับเราสองคนมาแล้วครับ"
"มาแล้วหรอนั่งลงกันก่อนสิ"
"มีอะไรหรือเปล่าครับทำไมถึงเรียกมาด่วนขนาดนี้ล่ะครับ"
"แม่มีเรื่องอยากจะคุยกับเราสองคน"
"???" ออสตินและน้ำผึ้งหันมองหน้ากันด้วยความงงและสงสัย เพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่แม่ของออสตินพูดเลย
"ยังไงก็มาถึงขั้นนี้แล้วนะ แม่อยากให้เราสองคนหมั้นหมาย
