ตอนที่:04 (เที่ยวน้ำตก)
595 Words
เช้าวันต่อมา
"ลิตา... ลิตา!" นภาเพื่อนสาวของลิตากำลังเขย่าปลุกเพื่อนรักที่นอนหลับสนิทอยู่ ลิตาเป็นคนขี้เซามาก
"อื้อออ!!" ลิตาส่งเสียงครางในคอออกมาอย่างรำคาญ
"ลิตาตื่นได้แล้ว.. เช้าแล้ว.. จะขี้เซาไปถึงไหน"นภาพูดชัดๆใกล้ๆหูของเพื่อนรักจนลิตายอมตื่นขึ้นมา
"อื้อ... ตื่นแล้วก็ได้! "ร่างบางหยัดตัวลุกขึ้นมาก่อนจะใช้มือขยี้ตาอย่างหนัก
"อาบน้ำลงไปกินข้าว... จะพาไปเที่ยวน้ำตก"
" น้ำตก!... น้ำตกหรอ" ลิตาเบิกตากว้างพร้อมกับทำหน้าดีใจเหมือนกับเด็กเจอของที่ถูกใจ
" อื้มใช่... น้ำตก.."
"งั้นรอแป๊บนะไปอาบน้ำก่อน" พูดจบลิตาก็ลุกออกจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที
ผ่านไปสักพัก
ลิตาเดินลงมาด้านล่าง เธอใส่ชุดธรรมดาๆกางเกงยีนส์ขาสั้นเสื้อยืดเอวลอยเห็นสะดือ
"ขอโทษนะคะรอกันนานมั้ยเอ่ย" ลิตาเดินลงมาพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆให้กับทุกคน
"ไม่นานค่ะ มานั่งเลย"ป้าลิ้มบอกกับเธอก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่ง
"ขอบคุณค่ะป้าลิ้ม"
ลิตานั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะมองหน้าของอากรแว๊บนึงแล้วหันหน้ากลับมาตามเดิม
"ป๊าฉันจะไปด้วยนะ.."
"อื้ม...."ลิตาตอบสั้นๆก่อนจะตักข้าวกินเงียบๆเมื่อภาพเมื่อคืนมันลอยเข้ามาในหัวของเธอ ทำให้เธอมองหน้าของอากรแล้วเกิดอาการเขินอายทันที
"เป็นอะไรหรือเปล่าลิตา"เสียงเข้มเอ่ยถามขึ้นมาก่อนจะมองหน้าลิตา
"ปะ... เปล่าค่ะ... ลิตาไม่เป็นอะไร"
"แล้วเมื่อคืนลิตาได้ออกไปไหนหรือเปล่า"
"เปล่าค่ะลิตาไม่ได้ออกไปไหน" ลิตาโกหกออกไปเพราะกลัวว่าอากรจะรู้ว่าเธอเป็นคนไปแอบมองเขา'ช่วยด้วยเอง'
"ดีแล้ว.. อย่าออกไปไหนตอนกลางคืน...มันอันตราย...ผีดุนะ"คำพูดสุดท้ายทำเอาลิตาขนหัวลุกทันทีเพราะเธอก็เป็นอีกคนที่กลัวผีเอามากๆ
"ค่ะลิตาจะไม่ไปไหน"ลิตาตอบก่อนจะนั่งกินข้าวไปเงียบๆโดยที่ยังคงมีดวงตาคมจ้องมามาอยู่เป็นระยะๆ
หลังจากที่กินข้าวอิ่มอากรก็ขับรถพาทั้งสองไปที่น้ำตกท้ายไร่
" หูยยย.... สวยมากๆเลยยัยภา"ลิตามองสิ่งตรงหน้าอย่างหลงใหล
"เห็นมั้ย....ฉันบอกแล้วว่ามันสวย"นภาพูดกับลิตา
"น้ำตกที่นี่เป็นน้ำตกธรรมชาติ เป็นน้ำฝนไหลงมาจากบนเขาแล้วตกมารวมตรงนี้" อากรพูดขึ้น
"แล้วเล่นได้มั้ยคะ" ลิตาหันไปถามอากร
"เล่นได้.. แต่อย่าไปไกลนะจะหลงเอา"
" ค่ะ"ลิตาพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้อากรแล้วเดินลงไปเล่นน้ำโดยที่ไม่ได้ถอดเสื้อผ้า
ลิตาและนภาเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานโดยมีดวงตาคมจ้องมองอยู่แบบนั้น
ตกเย็น
หลังจากที่ได้เล่นน้ำตกกันจนเหนื่อยทั้งสองก็พากันเดินกลับขึ้นไปด้านบนที่มีอากร'รออยู่แล้ว
"กลับกันเถอะค่ะป๊า"
"งั้นก็ปะ"
อากรพาสองสาวกลับมาที่บ้านก่อนที่ทั้งสองจะรีบขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าด้านบน เพราะตัวเปียกและหนาวมาก
- Writer
