"พี่ไม่ได้ชอบพลอย ไม่เคยชอบด้วยอยากให้เราเข้าใจพี่ตรงนี้นะครับ" ร่างสูงย่อตัวลงต่ำ ใบหน้าหล่อเงยขึ้นมองคนตัวเล็กด้วยสายตาจริงจัง แต่เธอแทบจะไม่มองหน้าเขาเลยตอนนี้
"..."
"พี่ไม่เคยเห็นใครสำคัญเท่าเรานะ เราสำคัญที่สุดสำหรับพี่ แต่วันนี้มันหาคนไปรับพลอยไม่ได้ พี่เลยเอารถของคนงานไปรับ.." เขากำลังจะอธิบายต่อแต่คนตัวเล็กกลับเอ่ยขัดขึ้นมาเสียก่อน
"เราโกรธพี่" เธอหลุบตามองเขานิ่ง ใบหน้ายังคงแสดงความไม่พอใจชัดเจน
"พี่รู้" ใบหน้าเขาสลดลง ก่อนจะแนบแก้มลงบนขาอ่อนขาวๆ ของเธออย่างออดอ้อน ริมฝีปากกดจูบลงบนส่วนนั้นแผ่วเบา "ตอนนี้พี่สำนึกผิดแล้ว"
"พี่ดุเราทำไม พี่ทำเราเสียใจนะ" เรื่องเขาไปรับพี่พลอยเธอเข้าใจเขาแล้ว เพราะการกระทำและคำพูดที่เขาใช้กับพี่พลอยมันก็บ่งบอกชัดเจนว่าเขาไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับอีกฝ่าย แต่ตอนนี้เธอเสียใจที่เขาใช้น้ำเสียงดุเธอมากกว่า
ทั้งที่ตอนนั้นเธอรอเขา..
"พี่แค่เป็นห่วงเรา
