บทที่ 11 ดูหนังห้องพี่ 1

1096 Words
ค่ำของวันนั้นฝนตก.. บรรยากาศเงียบเหงาอีกแล้ว เธอเกลียดเวลาฝนตกที่สุดยิ่งอยู่ในห้องเงียบๆ แบบนี้ ความรู้สึกเหงาก็ยิ่งตีรวนขึ้นมา เสียงฝนที่ตกอย่างหนักดังเข้ามาภายในห้อง บวกกับเสียงฟ้าร้องเป็นระยะ คนตัวเล็กที่นอนคว่ำอยู่บนเตียงแทบไม่มีอะไรทำ รายงานก็ทำเสร็จตั้งแต่กลับมาจากมหา’ลัยแล้ว เธออยู่ในห้องตลอด ได้ยินแม้กระทั่งเสียงเปิดปิดประตูจากห้องข้างกัน เธอหมายถึงพี่พายุน่ะ เขากลับหลังเธอประมาณหนึ่งชั่วโมง แต่ก็ยังไม่ได้เจอเขาเลย บางทีเธออาจไม่หน้าด้านพอจะมองหน้าเขาแล้วก็เป็นได้ เมื่อคืนเธอเมามาก และยิ่งเมาความหน้ามึนของเธอก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ไม่เพียงเท่านั้นด้านมืดอารมณ์ความต้องการของเธอกลับยิ่งเพิ่มขึ้นด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เข้าไปกระตุ้น ทำให้เธอเผลอทำเรื่องน่าอายกับเขาไป แล้วแบบนี้พี่พายุจะมองเธอว่าเป็นผู้หญิงแบบไหน ร่านรัก? ไม่อยากจะคิดเลย ติ๊ง! STORM : 'มาห้องพี่ไหม' แอปพลิเคชันแช็ตเด้งขึ้นตรงหน้าจอที่คนตัวเล็กกำลังไถไปมา บุคคลในแช็ตคือคนที่เธอกำลังเอ่ยถึงอยู่ เธอกับเขาทำการแลกเฟสบุ๊กกันตั้งแต่เมื่อคืน แต่เขาดันทักมาวันนี้ CCreamii : 'ไปทำไมคะ' เธอพิมพ์ตอบกลับเขาไป ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอเปิดอ่านแล้วตอบมันในทันที หัวใจมันคันยุบยิบเมื่อเผลอคิดไปถึงใบหน้าหล่อๆ ของเขา เธอมองช่องแช็ตที่กำลังขึ้นจุดสามจุด ที่มีความหมายว่าอีกฝ่ายกำลังพิมพ์ตอบกลับมา ติ๊ง! STORM : 'มาดูหนังด้วยกันไหม' CCreamii : '..' เธอเปิดอ่านค้างอยู่อย่างนั้นโดยไม่ได้ตอบกลับอยู่เกือบหนึ่งนาที จนเขาต้องพิมพ์มาอีกข้อความ ติ๊ง! STORM : 'พี่เหงาอยากมีคนดูด้วย' คนตัวเล็กมองข้อความที่เชิญชวนของเขา แต่เธอไม่มีกะจิตกะใจจะไปดูหนังห้องเขาหรอก เพราะได้ทำเรื่องน่าอายกับเขาไปเมื่อคืน.. CCreamii : 'ครีมไม่ว่างค่ะ' เธอพิมพ์ตอบเขาไป และเหมือนว่าพี่พายุจะรอคำตอบของเธออยู่แล้ว มันจึงขึ้นว่า 'อ่าน' ในทันทีที่เธอพิมพ์ส่งไป STORM : '...' แต่เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ เลยพิมพ์ไปอีกประโยคเพื่อบอกเขา CCreamii : 'คือครีมต้องทำรายงานน่ะ' เขากดอ่านแต่ก็ไม่ได้พิมพ์อะไรตอบกลับไปในทันที คนตัวเล็กที่ค้างอยู่ในแช็ตของเขาก็ไม่ได้กดออก เพื่อรอว่าเขาจะพิมพ์ตอบกลับว่าอะไร และ.. STORM : 'งั้นไม่เป็นไรครับ พี่ดูคนเดียวไปก่อนก็ได้' ทำไมปฏิเสธแล้วรู้สึกผิดขนาดนี้ คนตัวเล็กรีบคว่ำหน้าจอโทรศัพท์พร้อมกับซุกหน้าลงกับหมอนใบใหญ่ เธอกลัวว่าไปห้องเขาแล้วจะเผลอทำอะไรแปลกๆ กับตัวเขาอีก ไม่อยากโดนเขาเกลียดเลยจริงๆ ถึงแม้เขาจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืน แต่เธอก็รู้ตัวดีว่าทำอะไรลงไป เพราะมันวนเวียนอยู่ในหัวตลอด ความคิดด้านมืดของเธอมันกำเริบเวลาอยู่ใกล้เขาตลอด ซ่าาาาาาาาาาาา เสียงฝนด้านนอกยังคงตกอย่างหนักหน่วง และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดในเร็วๆ นี้ คงไม่ใช่แค่เขาที่เหงา แต่เป็นเธอที่เหงาเสียยิ่งกว่า "โคตรเกลียดฝนเลย.." เธอพึมพำเสียงแผ่ว ก่อนจะพลิกโทรศัพท์กลับมาดูอีกครั้งในช่องแช็ตของเขา มันยังเป็นข้อความเดิมที่เขาพิมพ์ทิ้งไว้ เธอจ้องมองมันอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจลุกออกจากเตียงในเวลาต่อมา ในเมื่อเขาทำตัวปกติ เธอเองก็จะทำตัวปกติกับเขา จะทำเหมือนเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน ก๊อกๆ หลังมือของเธอเคาะประตูห้องคนพี่สองสามครั้ง หลังจากทำการเปลี่ยนชุดโดยการใส่เสื้อสายเดี่ยวแบบรัดตึงทุกสัดส่วนกับกางเกงขาสั้นอวดเรียวขาสวยๆ เธอไม่ได้ใส่มาอ่อยแต่เขาบอกว่าชอบที่เธอแต่งตัวสบายๆ และแบบที่เธอแต่งมันก็คือความสบายของเธอเช่นเดียวกัน แกร๊ก~ ประตูห้องถูกเปิดโดยคนที่อยู่ด้านใน พี่พายุทอดสายตามองคนตัวเล็กนิ่ง เขาพิศมองตั้งแต่ใบหน้าลงมายังจมูกรั้น และริมฝีปากจิ้มลิ้มสีชมพูอย่างเป็นธรรมชาติของเธอ แต่แล้วสายตากลับทอดต่ำลงไปยังหน้าอกอวบอิ่มภายใต้ชุดสายเดี๋ยวสุดเซ็กซี่ชวนให้อะไรตื่นตัวในยามที่มองมัน.. "คือเราทำรายงานเสร็จแล้ว ขอเข้าไปดูหนังห้องพี่ได้ไหม" เมื่อเจอใบหน้าหล่อๆ ของเขาคนตัวเล็กก็เพิ่งจะหาเสียงตัวเองเจอว่าควรบอกอะไรเขาไปในตอนที่ร่างสูงนั้นเปิดประตูออกมา พี่พายุเอาแต่จ้องมองเธออย่างไม่ปิดบัง โดยไม่ได้เอ่ยอะไรตอบกลับมา "..." สายตาเขาเอาแต่จ้องริมฝีปากของเธออยู่อย่างนั้น ทั้งที่เธอคิดว่ามันหายบวมไปตั้งแต่เที่ยงแล้ว เธอเม้มปากตัวเองเล็กน้อยเพื่อข่มอาการประหม่าที่ก่อตัวขึ้นนิดหน่อย คนตัวเล็กสูดลมหายใจก่อนจะเอ่ยบอกเขาอีกประโยคเมื่อคิดว่าเขาไม่ได้ฟังที่เธอพูดเมื่อกี้ด้วยซ้ำ "หรือพี่ไม่ว่างจะดูกับครีมแล้ว.." เธอจ้องหน้าเขาตอบก็เห็นว่าเขาเริ่มมีปฏิกิริยาโดยการใช้ฝ่ามือดันประตูให้เปิดออกกว้างขึ้น "เข้ามาสิ" ขาเรียวสวยเดินนำเขาเข้าไปข้างใน ห้องเขายังคงมีกลิ่นอายเฉพาะของเจ้าของห้องที่ตลบอบอวลไปทั่วห้อง ไฟในห้องเปิดไว้สลัวๆ ไม่ได้มืดอะไรมากแต่ก็ไม่ได้สว่างจนเกินไป บรรยากาศแบบนี้เหมาะกับการดูหนังกับใครบางคนจริงๆ ยิ่งฝนตกด้วย.. "พี่ชวนเรามาดูหนังเรื่อง.." เธอที่กำลังเอ่ยพลางหันลำตัวไปพูดกับเขา แต่ก็ไม่คิดว่าร่างสูงของพี่พายุจะเดินตามหลังเธอมาติดๆ จนเกิดการชนกัน ร่างนุ่มนิ่มของเธอจึงปะทะเข้ากับลำตัวหนาอย่างจัง แต่ก็โชคดีที่เขาตวัดแขนเกี่ยวเอวคอดเอาไว้ไม่ให้หงายหลังลงไปกองกับพื้นห้อง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD