หลุนเหอจิ้งยิ่งยุ่งเข้าไปอีก นอกจากนางจะขลุกอยู่ที่ร้าน บางครั้งนางก็ไปต่างเมืองทีละสองสามวันเพื่อเปิดกิจการสาขาโถสะดวก นางเริ่มมีสมบัติมากมายกลายเป็นนักธุรกิจหญิงที่ค่อย ๆ ประสบความสำเร็จ มากขึ้นทีละน้อย
นอกจากนั้นนางยังทำหมอนขนเป็ดขายราคาแพงลิบ แต่ก็มีเหล่าคหบดีและชนชั้นสูงมาซื้อไม่ได้ขาด
เทคนิคการตลาดเพียงเริ่มจากส่งหมอนขนเป็ดที่นางขายไปเป็นของขวัญให้กับตระกูลต่างๆในเทศกาลสำคัญ พอได้ลองนอนแล้วติดใจ สามีแย่งหมอนภรรยาใช้ ภรรยาแย่งสามีคืน เกิดศึกชิงหมอน ก็พากันมาซื้อเพิ่มเอง
วันนี้นางกลับตำหนักมาเหนื่อย ๆ กะจะไปออดอ้อนสวามีสักเล็กน้อย
"จวิ้นอ๋องอยู่ที่ใด" นางถามสาวใช้ประจำตำหนัก
"อยู่ศาลาชมเหมยเพคะ"
นางรีบสาวเท้าไปอย่างรวดเร็วไปหาสวามีอันเป็นที่รัก
นางเห็นจวิ้นอ๋องอยู่ในศาลาชมเหมยกับลี่ลี่ สาวใช้ประจำตัว จวิ้นอ๋องจิบชากินขนมที่ลี่ลี่กำลังหยิบให้
นางเดินเข้าไปพลัน
ไม่รู้ว่าเป็นว
