Ep 34 ย่องเบา
เพียงทามบอกเลขที่ห้องกับชั้นแค่ครั้งเดียวผมก็จำได้ขึ้นใจแล้ว ยืนภาวนาอยู่หน้าห้องสักพักขอให้ตัวเล็กยังอยู่ในนี้ ไม่ได้หนีผมไปไหนต่อไม่งั้นผมคงจนปัญญาที่จะตามหาเธอแล้ว ผมแทบไม่รู้เรื่องเธอเลยเพราะเอาแต่กักเธอไว้กับผมที่ไร่ เลยไม่รู้ว่าเพื่อนหรือสิ่งแวดล้อมที่กรุงเทพมีใครนอกจากกิ่งกับทามอีกไหม ผมเอาคีย์การ์ดแตะลงประตูถูกเปิดออกภายในห้องมืดสนิท แต่มีแสงไฟที่ลอดผ่านช่องใต้ประตูห้องที่อยู่ด้านใน ผมค่อย ๆ เปิดประตูห้องออกอย่างเบามือ ทำให้เห็นภาพตัวเล็กนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง ผมเดินก้าวเท้าไปนั่งลงอยู่ข้าง ๆ ตรงพื้น เห็นรอยคราบน้ำตายังหลงเหลืออยู่ที่แก้ม ผมรู้สึกผิดมากที่ทำเธอเสียใจร้องไห้แบบนี้ อาจเพราะผมไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบคนรักกับใครจริงจังมาทั้งชีวิต รวมถึงเอวาด้วยรายนั้นคล้ายคนคุยมากกว่า ไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกันอะไรแบบนั้น ก็แค่กินข้าวจบลงด้วยเซ็กส์ เพียงแค่เธอได้อยู่นานกว่าผู้
