“Gusto n’yo po raw akong makausap, Mr. Samaniego.” Bree’s voice is small and uncertain. Bree bit her lip in a very subtle way. Nanlalambot ang mga tuhod niya at wala siyang masasandalan para suportahan ang sarili! She looked at her quivering hand, she had no energy to look at him. Hiya at takot, iyon na nararamdaman ni Bree ngayong kaharap na niya ang lalaki. Napakaguwapo kasi nitong tingnan habang nakauposa likod ng mesa nito. Misteryoso at siplado, iyon talaga ang puwede mong ilarawan sa kaniya. But Bree could see sadness behind those very enegmatic eyes. He’s hurt, and Bree knows the reason. Hindi iyon lingid sa kalaman nilang lahat. They’re very strict boss is still suffering the loss of his beloved wife. Pero may mga panahon din na hindi niya mababasa kung anong emosyon ang nala