บทที่ 11
ความผิดพลาดครั้งสำคัญ
หลังจากยกหูติดต่อไปหาเลขาฯ สาวหน้าห้องของผู้เป็นย่า ก็ได้รู้ว่าธิตาพาหลานสะใภ้กลับออกไปแล้ว ดลวัฒน์จึงไม่รอช้ารีบหยิบสัมภาระแล้วตรงไปที่รถ
โชคดีที่วันนี้เขาเลือกเอาดูคาติมาใช้ เพราะมันคงทำให้ถึงที่หมายได้เร็วไวตามใจปรารถนา ลดเวลาในการติดอยู่บนท้องถนนไปได้มาก เขารีบขับขี่โฉบฉิวไปบนท้องถนน พอเลี้ยวเข้ามาในบ้านก็โล่งใจไปได้เปลาะหนึ่ง เมื่อปรายตามองเห็นรถผู้เป็นย่าจอดติดเครื่องอยู่ และเห็นท่านนั่งรออยู่บนนั้น
ร่างสูงก้าวเข้ามาในบ้าน แล้วก็เห็นว่าศรีภรรยากำลังเดินลงบันไดมาพร้อมกระเป๋าใส่เอกสารใบเล็ก
ดลวัฒน์รีบก้าวไวๆ ไปดักหน้าทันที
“ไปคุยกัน”
แค่ได้เห็นหน้าคนที่กำลังเดินเข้ามาหา บ่อน้ำตาของหญิงสาวก็จวนจะไหลอีกรอบ ทว่าก็ต้องฝืนกลั้นน้ำตาเอาไว้เพราะไม่อยากดูอ่อนแอต่อหน้าคนที่ทำลายหัวใจกัน
“ไม่มีอะไรที่เราต้องคุยกันแล้วค่ะ” คำพูดที่เธอได้ยินมาก่อนหน้
