เพราะเพื่อนคนนี้ของเขามักรักษาภาพลักษณ์เสียยิ่งกว่าอะไร จู่ๆ กลายเป็นแบบนี้จึงน่าเป็นห่วงไม่น้อย เมื่อทำใจยอมรับได้แล้วว่าการไปดูเพื่อนก็ไม่ได้ทำให้เสียหน้าอะไรมากมาย ชายหนุ่มจึงขยับเท้าก้าวเดินเข้าไป แต่วินาทีต่อมากลับต้องหยุดชะงัก แล้วสบถเสียงหยันออกมา
“มาหากันถึงที่นี่ รักกันมากสินะ เชี่ยเอ๊ย!”
สายตาดุดันนั้นเหลือบมองร่างกลมกลึงที่มองไกลๆ ก็ยังรู้ว่าคือใคร ทันใดนั้นหมอหนุ่มก็ไม่รอช้ารีบหันหลังเดินออกไปจากที่นี่พร้อมกับทิ้งความห่วงใยที่มีให้ทั้งหมด
เพื่อนเขาไม่สมควรจะได้มัน
ทันทีที่พาริยะทิ้งกระเป๋าใบโปรดไว้ในที่ประจำ เสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันสีเขียวก็ดังขึ้น เขาล้วงมันออกจากกระเป๋ากางเกง แล้วไปทิ้งตัวนั่งบนโซฟาเบดสีดำในห้องนั่งเล่นของตนเอง
Tri-69 : มึงไปดูมันมาแล้ว สายกูรายงานมา
Tri-69 : ตกลงมันเป็นอะไร
แค่เห็นข้อความชายหนุ่มก็กลอกตาขึ้นฟ้าที่อีกฝ่ายรู้ความเคลื่
