บทที่ 10 เกินกว่าจะรับไหว4

842 Words

คำตอบนั้นทำให้ไตรฉัตรส่งค้อนให้ พร้อมยกนิ้วกลางใส่ทันที เสียงย่ำเท้าที่เข้ามาใกล้ ทำให้คนบนเตียงขยับตัวตื่น เธอเอื้อมมือไปกดเปิดสวิตช์ไฟที่อยู่หัวเตียง พอห้องสว่างขึ้นก็เจอสามีที่กำลังถอดกระดุมเสื้อเชิ้ตอยู่ จึงเหลือบสายตาไปมองนาฬิกาบนฝาผนังซึ่งบอกเวลาตีสามครึ่งแล้ว “วันนี้กลับดึกจังเลยนะคะ” สิรินดาเอ่ยทัก แล้วขยับตัวหมายจะลงจากเตียง แต่เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นห้ามไว้ “นอนต่อเถอะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง”ดลวัฒน์พูดดักไว้ เพราะรู้ว่าภรรยากำลังจะลุกมาช่วย “ไม่เป็นไรค่ะ ไจ๋ช่วยได้” สิรินดาตอบกลับ แล้ววาดเท้าลงจากเตียง ตั้งใจเข้าไปช่วยทำหน้าที่ของภรรยาเหมือนทุกครั้ง แต่ขณะที่กำลังจะเอื้อมมือไปช่วยเขาปลดกระดุม สิรินดากลับชะงักไป แถมแววตาก็แปรเปลี่ยนไป วินาทีต่อมา หญิงสาวก็เงยหน้าสบตากับสามีที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนจะสูดลมหายใจลึกเพื่อยืนยันบางสิ่งในใจ ดลวัฒน์ก็มองสายตานั้น “มีอะไร” ดลวัฒน์ร้องถา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD