“มาแดกเหล้าบ้านกูแบบนี้คือ...”
พาริยะมองดลวัฒน์ที่ยกแก้วบรั่นดีกระดกใส่ปาก ไม่พูดพร่ำทำเพลงอยู่ตรงเคาน์เตอร์บาร์ที่อยู่ติดกับห้องครัว
“น้องพวกมึงใจร้อน เอาแต่บอกว่าจะหย่า” ดลวัฒน์ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มก่อนเฉลยกับเพื่อน นึกหงุดหงิดที่สิรินดาดื้อไม่ยอมฟังอะไรเลย
“น้องไจ๋เนี่ยนะใจร้อน” คนฟังแทบอยากจะหัวเราะให้ฟันร่วง เพราะเพื่อนยังคงละเมอไม่รู้ตัวอีก “ตั้งแต่รู้จักกันมา น้องไจ๋เป็นผู้หญิงที่ใจเย็นที่สุดแล้ว”
ดลวัฒน์ไม่ตอบกลับ เพราะเขารู้ดีอยู่แก่ใจว่าคำพูดนั้นถูกต้องทุกประการ
“ท่าไม่ดีแล้วไหมไอ้ดล” แม้จะรู้สึกหมั่นไส้เพื่อนแค่ไหน แต่ความห่วงใยที่มีให้นั้นมากกว่า
“มึงอธิบายไม่เคลียร์หรือเปล่า”
“พรุ่งนี้กูจะไปรับ ไปเจอกับปราง ให้ปรางอธิบายอีกที” ดลวัฒน์คิดว่าสิรินดาคงยอมรับฟังมากกว่า หากเจ้าตัวได้ฟังจากปากของ...ดนนภา
“เอาไอ้ภูมิไปด้วยสิ น้องจะได้รู้สิ่งที่มึงทำให้”
