“ทำไมรีบร้อนจัง” นับดาวถาม
“จะไปกินข้าวเที่ยงฟรี” นับดาวเข้าใจทันที และรู้ตัวแล้วว่าเที่ยงนี้เธอต้องหากินเพียงลำพัง
ร้านอาหารที่เป็นสถานที่นัดหมายตอนนี้ได้รับลูกค้าสองคนที่นั่งอยู่ริมผนังกระจก อาหารที่ถูกสั่ง มาจนครบ พิมพ์รักเจริญอาหารกว่าปกติ ตุลย์เองก็เป็นตัวของตัวเอง
“รับของหวานอะไรดีครับ” ตุลย์เอาใจ พิมพ์รักยิ้มหัวเราะเล็กน้อย
“อย่ารีบเทหมดหน้าตักสิค่ะ บางทีคุณอาจจะไม่ได้อะไรกลับไปเลยก็ได้ค่ะ” พิมพ์รักว่าอย่างนั้น และพวกเขาก็หัวเราะขบขัน
“ผมแค่อยากรู้จักคุณดาวมากขึ้นจากคำบอกของเพื่อนเท่านั้นแหละครับ” พิมพ์รักยิ้มแต่ใจวาบหวิวแปลกๆ จะเสียใจก็ไม่เชิง เธอคิดว่าเธอประทับใจผู้ชายตรงหน้านี้มากขึ้นเสียอีก เขาช่างใส่ใจจริงๆ
“ถ้างั้นฉันถามหน่อยนะคะ คุณชอบยายดาวตรงไหนเหรอคะ”
“ครั้งแรกคือใบหน้าและแววตา คุณดาวเป็นผู้หญิงในอุดมคติที่ผมชอบครับ”
“รักแรกพบ” ตุลย์ยิ้มเก้อเขิน เขายังไม่ลืมความรู
