Kiran Casino
ภายในห้องทำงานชั้นบนสุดของคาสิโนที่ตกแต่งด้วยโทนสีเข้มเคร่งขรึม กลิ่นหอมจางของยาสูบและหนังแท้จากโซฟาตัวยาวคลุ้งอยู่ในอากาศ ผนังกระจกบานใหญ่เปิดให้เห็นวิวแม่น้ำและเมืองที่เต็มไปด้วยชีวิตในยามบ่าย แต่ในห้องกลับเงียบสนิท จนได้ยินเพียงเสียงเข็มนาฬิกาเดินช้าๆ บนผนัง
“มาแล้วเหรอ” เสียงทุ้มต่ำของเจ้าพ่อหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างผ่อนคลาย ขณะเอนตัวพิงพนักเก้าอี้หนังตัวใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มเอื่อยๆ แบบที่เธอแยกไม่ออกว่ามันคือความพอใจหรือการยียวน
นาเนียร์ยืนอยู่ตรงประตูด้วยสีหน้านิ่งๆ แต่ดวงตาแฝงความประหม่า ในมือของเธอถือถุงอาหารใบเล็กที่ยังอุ่นอยู่
“หนูทำอาหารกลางวันมาให้ด้วยค่ะ”
คิรันปรายตามองถุงผ้าในมือเล็ก ก่อนจะหันมามองเธอ ดวงตาคู่นั้นทอแสงระยับอย่างเจ้าเล่ห์ มือหนารั้งเอวบางลงมานั่งบนตักแกร่ง ส่วนอีกคนก็อยู่นิ่งยอมให้เจ้าพ่อหนุ่มทำตามใจตัวเอง
“ทำไมวันนี้น่ารักจัง”
คนถูกชมยิ้มบ
