“ฮะแฮ่ม!” วิษณุทำเก๊ก ก้มหน้านิดๆแล้วยิ้มมุมปาก ไม่รู้ฟ้าเป็นใจรึเปล่า ที่อยู่ๆคนที่หนีไปก็มาปรากฏตัวตรงหน้า ในฐานะลูกจ้างที่ถูดจัดสรรมาให้โดยผู้ช่วยแสนดีของเขา
“คุณเล็กค่ะ นี่เพ็ญนภา เลขาที่ดิฉันรับเข้ามา เอาเป็นว่าให้เธอทำงานในตำแหน่งเลขาไปพลางๆก่อนก็แล้วกัน จนกว่าคุณจะหาเลขาคนใหม่ได้”
ใช่แล้ว เขาคิดจะปลดเลขาคนใหม่ไปทำงานในแผนกอื่น แล้วจัดการหาเลขาด้วยตัวเอง เขาต้องการสัมภาษณ์และคัดเลือกด้วยตัวเอง
“ฉันจะเอาแฟ้มคนที่สมัครทั้งหมดมา...”
“ไม่เป็นไร” เขาพูดแทรกอย่างเร็ว “คุณศรีไปทำงานเถอะครับ เดี๋ยวผมจะสั่งงานเธอหน่อย”
อรุณศรีหน้าเหวอ งง ไม่เข้าใจเจ้านาย ตอนเช้ายังอาละวาดบอกว่าไมต้องการเลขาคนนี้ เพราะเขาต้องการหาคนทำงานที่เข้ามือตัวเองมากที่สุด แต่พอตอนนี้กลับเปลี่ยนท่าทีเป็นคนละคน
อรุณศรีไม่ได้ถามอะไรเจ้านายหนุ่มต่อ เธอออกจากห้องไปตามคำสั่งของเจ้านาย เธอมั่นใจว่าเพ็ญนภาเก่งพอจะรั
