เจ้าหญิงของมาเฟีย

Ep 7 เครื่องซักผ้า

วันนี้ต้องไปส่งคนน้องกลับบ้านช่วงเย็นเขาเลยไม่ออกไปไหนหมกตัวอยู่กับคนน้องทั้งวัน ยิ่งได้เธอมาครอบครองด้วยแล้วกลายเป็นว่าติดเธอมากจนถึงขั้นกำหนดวันหยุดให้ตัวเอง ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเลยสักครั้ง แม้ว่าจะไปรับคนน้องที่มหาลัยกลับไปส่งบ้านแทบทุกครั้งแต่พอส่งเสร็จเขาจะกลับไปทำงานต่อทันที แต่ตอนนี้เขาให้เลขาล็อกวันว่าทุกวันศุกร์หลังช่วงบ่ายถึงวันอาทิตย์ห้ามรบกวนเขาเด็ดขาด เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ขัดคำสั่งก็ไม่ได้ด้วย

งานที่ออฟฟิศถูกจัดแยกออกจากงานส่วนตัวอย่างชัดเจน ถ้าเป็นเรื่องในตระกูลหรือธุรกิจสีเทาจะมีคนของ NOS คอยดูแลให้ ส่วนเรื่องที่จะข้ามขั้นมาจนเป็นแฟ้มดำนั้นต้องผ่านมือของการ์ดทั้ง 2 คนก่อน เขาเป็นพี่ตนโตก็ไม่ต่างจากพ่อของเขาการ์ดคนสนิทจะมีอีก 2 คนเพื่อให้ทำงานแทนได้ รุ่นของเขาถือว่าทำงานได้ไม่ยากมากเท่ารุ่นพ่อรุ่นอา ธุรกิจหลายอย่างถูกปรับจนขาวสะอาดมาแล้ว โดยเฉพาะธุรกิจโรงแรมที่เขามีกำหนดส่งต่อให้ทีโอปีหน้า แต่เสาหลักเรื่องนี้จริง ๆ ก็ยังคงเป็นอาทรูเปอร์พ่อของทีโออยู่ดี ส่วนอาเท็ดดี้ยังคงจัดการเรื่องไวน์กับเพชรเหมือนเดิม เขาเข้าไปช่วยแล้วก็รอส่งต่อให้น้องชายอีก 2 คนในเวลาที่เหมาะสมเช่นกัน

ที่ผ่านมาเขาเองก็มีงานตัวเองที่ต้องทำต่อโดยเฉพาะที่จีน แต่มาช่วงหลังที่เดินทางไปสเปนมากขึ้นเลยสนใจชิลีเป็นพิเศษ เขาเลยแยกทำแร่ทองแดงกับไวน์เพิ่มขึ้นมาอีกอย่าง เมื่อก่อนคนน้องยังเด็กก็ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยเขาเลยทำแต่งาน พอเธอเริ่มโตเป็นสาวเขาก็เริ่มอยากใช้เวลาด้วยมากขึ้น ติดตรงเธอดันเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทพ่อตัวเองจะอุ้มมาอยู่ด้วยเลยก็ไม่ได้ เพราะพ่อของคนน้องก็หาใช่คนธรรมดาซะที่ไหน

TM : ตื่นแล้วหรอ

PF : หนูตื่นมาไม่เจอพี่ไทม์นึกว่าออกไปทำงาน

TM : ไม่ทำเสาร์อาทิตย์แล้ว

PF : ทำไมอ่ะ

TM : มานั่งนี่...มา

คนพี่ดันตัวเองเพื่อเลื่อนเก้าอี้ออกจากโต๊ะทำงานแล้วก็เอามือตบเบาที่หน้าขา เป็นการเรียกให้คนน้องเข้ามานั่งกับเขา เธอที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงขายาวผมยุ่งนิด ๆ ตามประสาเพิ่งตื่น เธอไม่ชอบใส่ชุดนอนน่ารัก ๆ แบบที่เพื่อนเคยบอกว่าเหมาะกับเธอมากกว่า แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนเพราะคนพี่ของเธอบอกว่าเธอใส่อะไรก็น่ารักเอาที่นอนสบายก็พอ

PF : พี่ไทม์อย่าสิ

TM : ทำไม

PF : นี่มันห้องทำงาน

TM : ต่อให้เอาเรากลางโถงก็ไม่มีใครเข้ามา

PF : ชิ...ดูพูดเข้า

TM : เรื่องจริงจะลองไหม

PF : จุ๊บ...หิวแล้ว

TM : อยากทำเองไหมหรือให้แม่บ้านทำ

PF : ทำเองก็ได้แล้วเดี๋ยวจะทำพายด้วย

TM : ครับ

คนน้องจุ๊บปากคนพี่เบา ๆ ตามสไตน์ของเธอแล้วก็ลุกออกจากตักเดินเร็วไปที่ครัว ภาพนี้แบบนี้ถ้าไม่นับรวมค้างคืนก็เป็นภาพที่เห็นบ่อย เพราะเธอชอบทำอาหารให้เขากิน เขาเป็นคนกินง่ายแต่ก็ไม่ง่ายสำหรับคนอื่น อันนี้ถอดแบบมาจากคนพ่อกินทุกอย่างที่เมียทำ อร่อยทุกอย่างถ้าเมียบอกอร่อย คนน้องก็ไม่ได้ทำอาหารไม่อร่อยเธอถูกฝึกมาแล้วกับแม่ของเขา คนน้องคงไม่รู้ตัวว่าตอนเด็ก ๆ ที่มาเที่ยวเล่นที่นี่ แม่เขาหลอกล่อให้ช่วยทำขนมทำอาหาร จนเธอติดใจแล้วก็ชอบทำไปโดยปริยาย เพื่อเขาทั้งนั้นละรสชาติอาหารที่ถูกปากเขาเธอทำมันได้โดยไม่ต้องถาม

วันนี้เธอทำข้าวต้มหมูสับง่าย ๆ ของเขาต้องไม่ใส่กระเทียมเจียว ผักโรยได้หมดยกเว้นขึ้นฉ่าย น้ำส้มสายชูพริกดองต้องสีส้ม เรื่องมากก็ใช่แต่คนน้องไม่เคยบ่นนิ่ แล้วทำไมเขาต้องเปลี่ยนตัวเองด้วย คนน้องตักทุกสิ่งอย่างมาวางตรงหน้าเขาและของเธอด้วย ตำแหน่งที่เธอจะนั่งคือข้างเขาจะซ้ายจะขวาไม่เป็นไรแต่ห้ามนั่งตรงข้าม และเรื่องนี้คนทั้ง 2 ตระกูลก็รู้ดีเรียกว่าคนพี่ตัวต้องติดคนน้องแทบจะทุกที่ที่อยู่ด้วยกัน

TM : ยางรัดผมไปไหน

PF : ข้างบนค่ะ

TM : ...

เขาที่ดูเธอตักข้าวเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยก็อดไม่ได้ที่จะเอามือตัวเองรวบผมแล้วจับไว้ให้ กลัวว่าผมจะเข้าชามข้าวเสียก่อนไม่ก็เข้าปากพร้อมข้าวเดี๋ยวต้องเสียเวลาสระผมอีก พอคนน้องอิ่มก็เพิ่งจะนึกได้ว่าตัวเองควรไปเอายางรัดผมที่ห้องนอน เลยหันมายิ้มให้คนพี่ก็จะวิ่งดุก ๆ ขึ้นไป สภาพเตียงตอนนี้ไม่แย่เท่าไหร่ดีกว่าอาทิตย์ก่อนอยู่มาก เธอเองก็ไม่ลืมที่จะรีบดึงผ้าปูที่นอนลงมายัดใส่เครื่องซักผ้าข้างล่าง

TM : ทำ...ทำไม

PF : มันน่าเกลียดนิ่

TM : เรื่องปกติไหม

PF : ไม่เอาหนูอายแค่ซักเอง...เดี๋ยวให้แม่บ้านมาปูผืนใหม่ก็พอ

TM : เรียนจบแล้วแต่งงานเลยนะ

PF : ...

TM : อยากให้มาซักผ้าปูที่นอนทุกวัน

PF : หื่น

TM : ไม่ชอบหรอ

PF : หนูจะไปอบพายแล้ว...ปล่อยเลย

TM : บนเครื่องซักผ้ามันก็สั่นได้เรื่องเหมือนกันนะ

PF : ห๊ะ

TM : ...

คนน้องกำลังมองหน้าเขาด้วยความไม่เข้าใจเท่าไหร่ แต่พอเขายกยิ้มมุมปากเท่านั้นละ เธอรู้ได้เลยว่าไม่พ้นเรื่องอย่างว่าแน่นอน เธอเลยรีบเบี่ยงตัวหลบหนีออกไปจากตัวคนพี่ทันที ถ้าไม่หนีเดี๋ยวพายคงไม่ได้อบแน่ ๆ