จากที่ตั้งใจว่าจะมาซื้อแค่ยาคุมกลับไม่ใช่ เพราะจอมพลมาหญิงสาวมาทานอาหารกลางวันที่ร้านแห่งหนึ่งในตัวอำเภอ บรรยากาศร่มรื่นโซนที่ให้แขกรับประทานอาหารยังยื่นออกไปในสระน้ำ มีฝูงปลาแหวกว่ายเข้ามารอกินอาหารที่แขกซื้อจากทางร้านไม่ว่าจะเป็นอาหารเม็ดหรือขนมปัง
“ทานเยอะๆ นะแก้ม ตอนเช้าพ่อเห็นหนูทานไปนิดเดียว” จอมพลสังเกตลูกสะใภ้สาวที่ไม่ใช่แค่ลูกสะใภ้ พยายามเรียนรู้นิสัยใจคอไปเงียบๆ อยากรู้เหมือนกันว่านิสัยจริงๆ ของแก้มใสนั้นเป็นเช่นไร ตัวตนของเธอจริงๆ เป็นแบบไหน
“ค่ะ คุณพ่อก็ทานเยอะๆ นะคะ” เอ่ยตอบกลับไปบ้างด้วยรอยยิ้มบาง
บอกตามตรงแม้เรื่องราวจะเลยเถิดมาไกลจนกู่ไม่กลับ แต่เธอก็ยังทำตัวไม่ถูก และยังไม่ชินอยู่ดี อีกทั้งยังรู้สึกผิดกับผู้เป็นสามี แม้จอมทัพจะบอกว่าสิ่งไหนที่เป็นความสุขให้เธอทำได้เลยไม่ต้องคิดมาก และไม่ต้องรู้สึกผิด แต่จะให้เธอไม่รู้สึกผิดได้ยังไง ในเมื่อความสุขที่ว่ามันเกิดขึ้นกับพ่อข
