ตกดึก
สุดท้ายฉันก็ต้องยอมให้พี่ปราบนอนด้วยเพราะเค้าเล่นเอาเรื่องต่างๆนาๆมาพูดกรอกหูฉันจนฉันต้องยอม และอีกอย่างห้องนี้เค้าก็คนจ่ายเงินเองด้วย
"นี่หมอนข้างนะ ขั้นกลางไว้พี่ห้ามล้ำเส้นเด็ดขาด" ฉันไม่ลืมที่จะหาอะไรมาวางไว้ตรงกลางเพื่อไม่ให้ใครคนใดคนนึงล้ำเส้นมา
"มันต้องขนาดนี้เลยหรอ"
"ใช่ต้องขนาดนี้แหละ พี่นอนเลย"
"กลัวขนาดนั้นเลยหรอ"
"ใช่กลัว กลัวมาก"
"กลัวแล้วจะมาทำไม" นั่นนะสิ ฉันกลัวพี่ปราบแต่ฉันดันมาเที่ยวกับเค้าสองต่อสอง
" กะ... ก็หนูอยากเที่ยว"ฉันพูดออกไปอย่างตะกุกตะกักจนพี่ปราบนั่งยิ้มหัวเราะอยู่
"พี่ไม่ต้องหัวเราะเลยนะ จะงอนจริงๆด้วย"
" เออๆไม่หัวเราะก็ได้หรอก นอนได้แล้วดึกแล้ว"
" ค่ะ พี่ห้ามทำอะไรหนูนะ ถ้าพี่ทำยายหนูมาหักคอพี่แน่"
"เห็นฉันเป็นคนกลัวผีขนาดนั้นเลยหรอ"
"ก็ใช่นะสิ ผีต้องกลัวพี่ซะมากกว่า พี่ปราบหนูถามอะไรหน่อยดิ ทำไมพี่ถึงสักเต็มตัวขนาดนี้อะ พี่ไม่เจ็บหรอ"
" เจ็บ แต่ชอบ ความชอบส่วนตัว"
" มีตรงไหนมั้ยที่พี่ยังไม่สัก"
"มีสิ อยากดูมั้ยล่ะ"พี่ปราบทำหน้าหื่นๆใส่ฉัน
" เห้ย! ๆไม่ต้องเลยนะ หนูนอนแล่ว"ฉันจะรอดพ้นคืนนี้มั้ยเนี่ย สาธุขอให้พี่ปราบอย่าทำอะไรเราเลย แล้วจะถวายหมู1หัวเลย สาธุ
ฉันนอนภาวนาอยู่แบบนั้นจนหลับไปตอนไหนไม่รู้
" อ้าวว หลับซะแล้ว"ผมเห็นเธอหลับตาปี๋ทีแรกนึกว่าแกล้งดูไปดูมาหลับไปแล้วซะงั้น
"เถียงเก่งนักนะตัวแสบ"ผมยื่นมือไปบีบแก้มนิ่มของเธอเบาๆ เหมือนยิ่งรู้จักผมยิ่งได้เห็นความใสซื่อบริสุทธิ์ของเธอ เธอเป็นคนน่ารักถึงจะเถียงเก่งก็เถอะนะ
แต่ชีวิตจริงๆเธอกลับน่าสงสารซะด้วยซ้ำ พ่อแม่ไม่มีแถมยายก็มาตายต้องมาอยู่กับน้าที่แทบจะไม่สนใจอะไรเลย
ถามว่าผมเลิกเกลียดเธอหรือยัง ยังครับ เพราะผมไม่เคยเกลียดเธอเลยสักนิด ผมแค่เกลียดที่เธอเป็นหลานของเมียน้อยพ่อผม แต่ตอนนี้ผมแยกแยะออกแล้ว ว่าสมควรเกลียดใคร เธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องหรือรับรู้เรื่องราวต่างๆก่อนหน้านี้เลย น้าของเธอเป็นคนไม่ดี ก็ใช่ว่าเธอจะเป็นคนไม่ดีด้วย
"ฝันดียัยตัวแสบ" ผมเอื้อมมือผ่านหมอนข้างไปกอดเอวคอดเธอเอาไว้ก่อนจะหลับไปในที่สุด