เช้าวันต่อมา
แสงแดดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง
“อุ๊ย! สายแล้วๆ วันนี้ฉันมีเรียนเช้าหนิ!” เธอลืมตาตื่นด้วยความลนลาน และพรางนึกขึ้นได้ว่าวันนี้มีเรียนช่วงเช้า และอาจารย์ก็โหดมากๆ ด้วย
เมื่อคืนกว่าเธอจะนอนหลับได้สนิท ก็คอยระแวงเขาตลอดทั้งคืน ครั้นจะไล่เขากลับก็ดันกลัวผีขึ้นมาซะนี่
เธอลุกขึ้น และมองไปรอบบริเวณห้อง และย่องไปมองในห้องน้ำ ก็ไม่มีเขาอยู่ในห้องนี้แล้ว ไม่รู้เขากลับออกไปตอนไหน
“ยัยอาริส เมื่อคืนแกได้เข้ามาในห้องฉันหรือเปล่า?” ลูน่าถามทั้งที่เดินมาขึ้นรถที่บ้านอาริส และออกไปมหาลัยพร้อมกัน
“พอดีฉันเลิกกลัวแล้ว เลยไม่ได้ไปบ้านแกน่ะ”
“อืม...”
“แล้วแกหายหรือยัง?”
“ดีขึ้นแล้ว”
มหาลัย
“วันนี้ทำไมรถที่คณะเราเยอะจัง ฉันมาช้าเหรอ?” อาริสถามพร้อมขับวนหาที่จอดอยู่หลายนาที
“ไม่มีเวลาแล้วว่ะยัยอาริส เหลืออีก 10 นาที เราจะสายกันแล้ว เอางี้เมื่อกี้ฉันเห็นหน้าตึกวิศวะยังว่าง งั้นแกก็ไปจอดที่
