“เด็บบี้...ฉันอยากจะเล่าให้คุณฟัง เรื่องของฉันกับคีธ ตอนนั้นฉันอายุแค่สิบแปด เป็นเด็กสาวที่ไม่เคยรู้จักความรัก จนฉันได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นนักมวยในสังกัดของพ่อฉัน ฉันมักจะแอบมองเขาเสมอ และเขาก็มักจะทำเป็นไม่เห็นซึ่งจริง ๆ แล้วฉันเพิ่งได้รับรู้ว่าเขาเก็บฉันไปฝันทุกคืน มันช่างเป็นความรักที่ต่างคนต่างก็แอบฝันถึงกัน แต่เราไม่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกัน จนฉันได้พบเขาอีกครั้งที่บรัสเซลส์”
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร! หยุดพูดเรื่องบ้า ๆ พวกนี้ซะที!” เด็บบี้เริ่มร้องไห้ เสียงนั้นสั่นในขณะที่ทิพชยายังเล่าต่อด้วยความเยือกเย็นดุจหิมะบนยอดเขาฟูจิ
“การที่ฉันได้พบกับเขาที่นั่น...ทำให้ฉันได้รู้ว่าเขาเองก็ยังคิดถึงเรื่องราวระหว่างฉันกับเขาตลอดเวลาสองปีที่ฉันต้องไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ ฉันพยายามคิดว่าเขาไม่จริงจัง คิดว่าเขามีผู้หญิงคนใหม่ไม่ซ้ำหน้า แต่เขาก็มีคุณเพียงคนเดียวเท่านั้น เด็บบี้ คุณคือตัวแทนของผ
