“คุณก็เลยแต่งตัวแบบนี้ ใส่ชุดยูกาตะอย่างคนโบราณ”
“ฉันดูแก่ลงมากใช่ไหมคะ?”
เขายิ้ม “เปล่าเลยที่รัก ตรงข้าม มันดูเย้ายวนและทำให้ผมรู้สึกอยากดึงเชือกที่ผ้าพันเอวของคุณออก”
“สายโอบินี่หรือคะ?”
ทิพชยาดึงสายคาดที่ปลายของมันเป็นพู่เล็ก ๆ ออกมาและนั่นเองทำให้สาบเสื้อด้านหน้าทั้งสองแหวกออกจากกันจนทุกสัดส่วนปรากฏชัดแก่เจ้าของดวงตาสีน้ำตาลแกมทองแดงที่มองอย่างตกตะลึง
“แทม...คุณสวยมาก” เสียงนั้นเหมือนคนละเมอ โคเลสนิกแทบจะทนรอดึงชุดกิโมโนผ้าฝ้ายตัวบางออกจากเรือนร่างคอดเว้านั่นแทบไม่ไหว มือของเขาสั่นเล็กน้อยขณะถอดชุดนั่นพ้นออกไปและเห็นความเอียงอายฉายอยู่ในดวงตากลมโตคู่นั้น
ทิพชยาเลื่อนตัวเป็นนั่งคร่อมบนตักของเขา ร่างสูงซึ่งยังอยู่ในชุดซามูกิโอบลำแขนไปรอบเอวของเธอ กระหวัดรัดและซุกไซ้ใบหน้ากับอกนุ่มหยุ่นและปลายถันแข็งชูชัน ฝังจมูกโด่งลงกับร่องอกอวบ ไล้เลียหว่างกลางและกดปลายนิ้วลงบนเนียนผิวของแผ่นหลัง
