หลังจากทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน บุณณดาก็รีบขับรถกลับมายังบ้าน แต่แทนที่ความเหนื่อยจะจางหายไป หญิงสาวกลับรู้สึกเหนื่อยกว่าเดิมเมื่อเห็นสภาพบ้านที่เต็มไปด้วยของเล่นที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น ยาวไปถึงห้องนั่งเล่น
“เฮีย ทำไมไม่เก็บของเล่นลูกล่ะคะ” ร้องถามผู้เป็นสามีที่นั่งดูทีวีหัวเราะชอบใจกับบุตรสาววัยขวบเศษในห้องนั่งเล่น
กานต์หันมายิ้มให้ภรรยาสาวแสนสวยที่ดูจะสวยขึ้นกว่าเดิมหลังจากคลอดลูก ร่างงามดูมีน้ำมีนวลผิวพรรณเปล่งปลั่งจนเขาตกหลุมรักวันละหลายสิบครั้ง
“ที่รักมานี่สิครับ” บุณณดาถอนหายใจออกมาเบาๆ เดินเข้าไปหาสามี
การมีชีวิตคู่ บางครั้งมันก็ไม่ได้ราบรื่นเสมอไปอย่างที่วาดฝันไว้ เธอกับกานต์มีปากเสียงกันกับเรื่องเล็กน้อยตั้งแต่มีลูก แต่ถึงอย่างนั้นกานต์ก็ไม่เคยโกรธเลยสักครั้ง และยังขอโทษเธอก่อนเสียด้วยซ้ำ
“เหนื่อยไหม ทำงานเป็นยังไงบ้าง” อารมณ์คุกรุ่นก่อนหน้าเบาบางลง เมื่อได้ยินคำพูดที่เต็มไป
