สถานที่เงียบสงบปราศจากผู้คนสำหรับกานต์คงไม่มีที่ไหนเหมาะสมและดีที่สุดเท่าห้องของชายหนุ่มอีกแล้วในเวลานี้ บุณณดานั่งลงบนโซฟาตัวเดิม ตัวที่เธอเข้ามานั่งเมื่อสองวันก่อน วันนี้เธอก็กลับมานั่งอีกครั้ง ส่วนเจ้าของห้องก็กำลังเตรียมรินไวน์ใส่แก้วมาให้
“ดื่มหน่อยไหม” แม้จะเอ่ยถาม แต่คงไม่ต้องการคำตอบ เมื่อแก้วไวน์ถูกวางลงตรงหน้าบุณณดา ตามด้วยร่างสูงที่นั่งลงเคียงข้าง
“เอาไวน์มาหลอกอีกแล้วเหรอ” แม้จะเอ่ยถามออกไป ก็ใช่ว่าหญิงสาวจะไม่ดื่มเสียที่ไหน หยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ
“สำหรับต้องพี่ไม่เคยหลอก” ใช้นิ้วเกี่ยวผมยาวสลวยขึ้นมาพันนิ้วเล่น ทอดสายตามองหญิงสาวด้วยสายตาอบอุ่น จนคนถูกมองเริ่มหวั่นไหว เธอแพ้สายตาอบอุ่นของเขา แพ้ทุกอย่างที่เป็นเขา
นี่ใช่ไหมที่เขาว่ากันว่า เล่นกับไฟ ความรู้สึกมันเป็นอย่างนี้ใช่ไหม รู้ว่าร้อนก็ยังอยากจะเดินเข้าไปในกองเพลิง ทั้งที่รู้ว่าเดินเข้าไปแล้วตัวเองจะเจอกับอะไร ก็ยังอยา
